Nog 28 dagen tot de Vierdaagse Nijmegen.

Ik had leuke verhalen gehoord over de Alkmaarse Wandel4daagse en het leek me een uitstekende voorbereiding op de Nijmeegse Vierdaagse. Hoe zou het voelen om 4 dagen achtereen te lopen in zo’n georganiseerde tocht? Anja had hem al een keer gedaan en wilde nog wel een keer, dus dat was geregeld. We schreven ons in voor de 4x 25 km. Voorzichtigheidshalve had ik mijn agenda schoongeveegd; ik zou wel last krijgen als ik meerdere dagen 25 km zou gaan lopen. Ik verwachtte minimaal spierpijn. Ik had zelfs doorgegeven aan de organisatie van het tennistoernooi waar ik deze week aan mee doe dat ik zondag en maandag niet beschikbaar zou zijn; twee dagen herstellen zou wel handig zijn, dacht ik. Maar wat schetste mijn verbazing: het was eigenlijk gewoon een makkie.

Elk dag een start-selfie
Elk dag een start-selfie

Alkmaarse Wandel4daagse

De eerste dag was nog het lastigst. Maar dat kwam denk ik vanwege het feit dat ik de dag ervoor bij het concert van Bruce Springsteen 6 uur had gestaan en daarna een heel kort nachtje had. Ik was gewoon wat moe. Maar who cares? Bruce was het helemaal waard. Het wandelen ging op zich nog wel goed, alleen moest ik op weg naar huis er echt voor zorgen dat ik tijdens het autoritje van een uur niet in slaap viel.

Dag 2, 3 en 4 wandelden we de 25 km gemakkelijk weg. Het werd zelfs elke dag makkelijker. Ik liet de app van Endomondo meelopen om te zien hoeveel kilometer we nu echt wandelden. Ik zette die al aan op de parkeerplaats. Het lopen naar de startplek zijn immers ook gewoon gemaakte meters. Uiteindelijk hebben we in 4 dagen 110 km gewandeld. Niet slecht toch?

Blaarbehandeling
Blaarbehandeling

Blaren

De laatste dag probeerde ik nog andere wandelschoenen uit. Ik heb steeds het idee dat mijn Hanwags toch niet helemaal lekker zitten. We zijn nog steeds geen echte vrienden, die schoenen en ik. Ik vind ze zwaar en wat strak en ik krijg er hele warme voeten in, maar tegelijkertijd doen ze wat ze moeten doen; mij zonder problemen naar de finish brengen. Goed. Dus toch andere schoenen geprobeerd. Ik voelde het al na 10 km en na 15 kilometer ging ik kijken. Een dikke blaar onder mijn voet. Blarenpleister erop en weer verder. Volgende keer toch maar weer de Hanwags.

Rekken en strekken

Na elke wandeldag maakte ik op de parkeerplaats even serieus werk van rek- en strekoefeningen. Daarna het eerder genoemde uurtje rijden, de auto uitstappen, voorzichtig rechtop komen en mijzelf uit de zithouding vouwen en daarna, wonderbaarlijk genoeg, geen centje pijn meer. Behalve dan, dat ik op tijd naar bed wilde want om 6 uur ging de wekker weer.

Ik zie die Nijmeegse Vierdaagse wel goedkomen. Natuurlijk komt er nog wel minimaal 3 uur wandelen per dag bovenop, maar er zal ook meer afleiding zijn dan in het Alkmaarse. Er is alleen 1 klein dingetje: ik heb vanaf nu geen vrije weekenden meer om te trainen. Voor het mooie zou ik eigenlijk nog ergens een 40 km moeten doen. Maar ik zie het er niet meer van komen.

Komend weekend

Deze week staat op het trainingsschema van de Via Vierdaagse voor de 40 km een weekendprogramma van zaterdag 40 en zondag 30 km. Misschien dat ik zondag de 40 km van de Bataviatocht in Lelystad kan lopen, maar alleen als ik geen finales hoef te tennissen. Zaterdag heb ik sowieso al een wedstrijd staan, dus dan lukt het niet. Het weekend erna ben ik uitgenodigd bij het bloggersevent Laag Holland. Ik ga zeker een mooie wandeling maken door dat prachtige gebied, maar natuurlijk geen 40 km.  Ik had eigenlijk de Drommedariswandeltocht Enkhuizen op 2 of 3 juli willen doen. Maarja, je moet keuzes maken en ik heb natuurlijk gekozen voor het mooie weekend in Laag Holland.

Ik ga kijken of ik door de week iets kan doen. Je hoort het volgende week van me.

Tot dan,

Wandelze.