Wandelen in het Nationale Park Hoge Veluwe

Het Park Hoge Veluwe heeft lang geleden mijn hart gestolen. Het geweldige verhaal van de rijke industrieel Anton Kröller en zijn kunstminnende en geldverslindende vrouw Helene Kröller-Müller, die grote delen van de Veluwe opkochten en daar een plek van maakten waar natuur, kunst en architectuur prachtig samengaan. Je vindt er het jachthuis Sint Hubertus, een enorme beeldentuin, het interessante Kröller-Müller museum en dat allemaal in een prachtige natuurlijke omgeving. Ik vind het geweldig! Dus toen Hans en ik een weekendje in Hoenderloo logeerden, koos ik op de Wandelzoekpagina de Trage Tocht Hoenderloo NP van Rob Wolfs uit. Die zou ons mooi langs alle highlights van het Nationaal Park brengen.

Zoals gezegd logeerden we in Hoenderloo bij hotel Buitenlust. Een zeer prettig hotel en maar 200 meter van de ingang van het nationaal Park af. Het kleine stukje van onze slaapplek naar de ingang van het Park overbrugden we met de auto. Niet doen! Je kunt prima parkeren bij de ingang, maar je moet wel betalen. Beetje zondegeld. Het is verder namelijk ook niet gratis. De toegang tot het Park kost € 9,30 voor een volwassene. Wij kochten een combikaartje met het museum: € 18,60.  Dus samen met de parkeerkaart voor de auto van € 3,30 moesten wij € 40,50 afrekenen. (prijspeil 2017)

Dat was snel vergeten toen we de brede oprijlaan opliepen. Ik moest glimlachen om de enorme fietsenstalling met witte fietsen die, nu het nog redelijk vroeg was, mooi in het gelid stonden. Het duurt niet lang of de fietsen verspreiden zich over het hele park.

Het eerste deel van de route gaat over bomenlanen en door fraaie loofbossen met klinkende namen als Siberië, De Schuit, Het Prisma, De Koekkoek en Fazantenpark. (Ik herhaal even de beschrijving.) In de tekst van de wandelroute wordt ons min of meer wild, en in ieder geval wildsporen beloofd. We speuren, maar we zien nog niets.

Het is wel heerlijk rustig. We wandelen door het noordelijk deel van het Park richting Jachthuis Sint Hubertus. Sommige stukjes lopen we heen en terug. Het duurt even voordat we doorhebben dat we niet verkeerd lopen, maar dat gewoon de nummering van de paaltjes niet overeenkomt met de nummering zoals die in de beschrijving is aangegeven. Als we dat helder hebben is de route niet moeilijk meer te volgen.

Even opletten of je een recente versie hebt van je wandelbeschrijving. De nummers van de paaltjes zijn in twee jaar tijd twee keer gewijzigd.

Ik word elke keer weer blij als ik het jachthuis zie. Deze keer hebben we geen rondleiding genomen, maar ik zou het zo, voor de zoveelste keer, weer doen. Het is binnen prachtig. De stijl, de gedetailleerdheid, het feit dat Berlage alles heeft mogen ontwerpen, van de muurtegeltjes tot aan het bestek toe. Ik vind het indrukwekkend.

We houden hier even pauze. In één van de twee theekoepels is een horecagelegenheid waar ze prima koffie schenken. Het weer werkt geweldig mee. We gaan lekker buiten zitten met uitzicht op de vijver en het prachtige buitenhuis.

De wandeling gaat verder, nu richting Museonder, het ondergrondse museum waar je letterlijk en figuurlijk een kijkje onder de grond kunt nemen. Het Museum geeft een verrassend beeld van alles wat er onder het aardoppervlak leeft en wat er vroeger geleefd heeft. Het is zo interessant dat we er zomaar nog aardig wat tijd doorbrengen.

Het is hier buiten erg druk. Het Parkrestaurant (heette dat niet vroeger De koperen Kop?) trekt heel wat bezoekers. Je struikelt over de witte fietsen en het is best uitkijken met al die toeristen die niet gewend zijn om op een fiets te rijden. Dit is ook het moment dat mijn enkel begint op te spelen. We moeten keuzes maken. We kiezen er voor om de korte doorsteek via de achteringang van de Beeldentuin naar het Kröller-Müller Museum te nemen en daar een hapje te eten.

In de beeldentuin van het Kröller-Müller Museum.

Deze foto meteen even opgestuurd naar mijn vriendinnen.

De beeldentuin is geweldig. We zien lang niet alles. Het is allemaal veel te veel voor 1 dag. Ik zou graag eens met een gids door de beeldentuin heen lopen en dan de verhalen achter de beelden horen.

In de beeldentuin staat een groot buitenrestaurant. Het zit er propvol en er staat een rij van minimaal een half uur voor de counter. We slaan het over en gaan het museum binnen. Alweer druk. Maarja, wat wil je, midden in de zomer? Spannende schilderijen hangen er. Bij mij blijven toch de Van Goghs favoriet en daar hebben ze er best veel van. Het is de op een na grootste collectie Van Goghs ter wereld.

Ondertussen hebben we al ruim 10 kilometer gewandeld en ik moet bekennen dat mijn enkel pijnlijk begint aan te voelen. Mijn blessure speelt op. Langer doorlopen is niet goed. Dat spijt me enorm, want een mooi deel van de wandeling moet nog komen. Ik leg me er bij neer. Er komt vast een volgende keer.

We pakken een witte fiets, en fietsen terug naar de auto. Wat een uitvinding die fietsen en wat een goed idee om hier te gaan wandelen.

Wandelen in Nationaal Park Hoge Veluwe. Goed om te weten:

Meer lezen over wandelen in Hoenderloo en omgeving? Kijk dan eens bij deze blogs:

• 5x Wandelen vanuit Landal Miggelenberg over de mooie Veluwe
• Groene Wissel 309 Hoenderloo
• Klompenpad Het Plaggenstekerspad, wandelen in en rond Hoenderloo

Geïnteresseerd in andere Trage Tochten? Ik wandel ze graag.

• Trage Tocht Eerbeek -wandelen rond Landal Coldenhove
• Trage Tocht Baarn als perfecte werkwandeling
• Trage Tocht Lisse – wandelen op Landgoed Keukenhof en Wassergeest
• Trage tocht Holset – topwandeling vanaf Landal Hoog Vaals
• Trage Tocht Oud Avereest – wandelen in het Reestdal