Februari 2018

Lui, lui en nog eens lui was ik de laatste tijd. Hier en daar wandelde ik eens een gezellige route, ’s avonds een uurtje na het eten, maar veel meer was het niet. Ik gaf de schuld aan het weer en riep tegen iedereen dat mijn wandelseizoen pas begon met de Egmond wandelmarathon. Nu even pauze….

Kerst, Oud & Nieuw, ik schranste tegen de klippen op. Lekker allemaal. Omdat ik besloot na de Egmond wandelmarathon weer streng op de kilo’s te letten kon ik het nu wel even laten gaan, en met ‘nu’ bedoelde ik de maanden november, december en januari. Zo word je dus een jojo.

De Egmond Wandelmarathon

Afgelopen weekend was het zover: De Egmond wandelmarathon. Nog één keer mocht ik van mijzelf helemaal los gaan met lekker eten en drinken. Vriendin Sally en ik maken er al jaren een heerlijk wandel-weekendje weg van. Hotelletje, vrijdagmiddag al heen, fijn winkelen, aperitiefje, uitgebreid dineren en ’s avonds met knabbels en wijn in pyjama op bed.
Tot zover ging het allemaal volgens plan. Hoewel de knabbels niet meer lukten na de overvloedige maaltijd (want ja, de laatste keer). Ik lag met buikkramp op bed en bedacht dat dit zou helpen om aan terug te denken als ik weer eens Sonja-Bakker-honger had.

Zaterdag

Niet echt ontbijttrek, dus na één pistoletje op weg naar de start. Wat een geweldig leuke wandeldag had ik. Super gezellig om Karin, Anja en Petra weer te zien. Halverwege het strand zwaaien Karin en Petra af en loop ik met Anja en Sally door. Na het strand gaan we de duinen in. Die eerste klim naar boven kan ik me goed herinneren, maar het lijkt dit jaar of er veel meer klimmetjes in zitten als andere jaren. Onzin natuurlijk, maar het lopen gaat echt minder gemakkelijk. Ik ben wel kilo’s zwaarder, zou dat het zijn? Zo tegen de 15 km krijg ik wat last van mijn rechter knie. Maar een beetje voorzichtig doen. Ik probeer daarom zoveel mogelijk vlak te lopen. Dat valt niet mee in het rulle zand en op de aflopende en oneffen paden. Was dat ook altijd al zo?

Het is fijn als de 21 km erop zit. Knie doet wat pijn en ik ben ook wat stijvig. Helemaal als ik even gezeten heb. Niet goed. Terug in het hotel staat 25 km op de teller. Douchen, wijntje en een fijne drie-gangenmaaltijd gaat er wel weer in.

Zondag

We lopen weer van het hotel naar de startplek. Vandaag staat de 21 km zuidroute op het programma. #Zinin. Mijn knie protesteert wat, maar dat zal wel goed komen. Het is heerlijk op het strand. Strand, strand, strand, wat duurt dat strand lang vandaag. Eindelijk mogen we de duinen in. Als ik het voor het zeggen had gehad, was ik nu gestopt met wandelen. Koffie in het strandpaviljoen en met de auto naar huis. Maar zo werkt het niet, we moeten door de duinen terug naar de startplek. Mijn knie speelt op en ik probeer wat te compenseren. De route is helemaal onverhard. Mijn benen worden stijf en zwaar, ik voel mijn rechterkuit. Ook mijn schenen voel ik af en toe. Dat is gevaarlijk. Op een shin splints zit ik helemaal niet te wachten. Ben ik dan echt zo uit vorm? Ik had minder klachten tijdens de Nijmeegse vierdaagse. Balen.
Als we Egmond aan Zee binnenlopen worden we nog even een stukje omhoog het duin op geleid, om vervolgens via trappen af te dalen. Auw. Dat afdalen doet gemeen pijn in beide knieën. Ja echt, tranen in mijn ogen. Ik heb het wel gehad. En als we dan langs mijn auto lopen besluiten we niet eerst naar de finish te gaan om de medaille op te halen maar gewoon in de auto te stappen en het genoeg voor vandaag te vinden. We zetten runkeeper uit. Toch gewoon 21 km gelopen.

De avond breng ik door op de bank. Niet te veel bewegen. Dat doet zeer

Maandag

Tijd om de balans op te maken. Het is niet in orde. Ik ben veel te zwaar. Niet een beetje, maar wel 10 kg te zwaar, bovenop de 5 kg die ik altijd wel kwijt wil. Mijn kleren passen niet meer en nu krijg ik er blijkbaar ook last van bij het wandelen. Die pijnlijke knieën en schenen schrijf ik daar namelijk aan toe.
Vandaag zijn de knieën wel weer aardig in orde. Niets blijvends. Alleen die rechterkuit blijft pijnlijk. Spierpijn of pezen? Ik weet het nog niet. Even morgen afwachten.
Ik ben de dag begonnen met een cracker met 30+ smeerkaas. Ik heb het boekje van Sonja Bakker maar weer eens opgezocht. Overweeg om de Weight Watchers App aan te schaffen. Er moet IETS gebeuren. Minder eten en weer lekker in training.

Word vervolgd.