Bois de Païolive, must do wandeling in de Ardèche

Ga je naar de Ardèche, hou je van wandelen, dan mag je eigenlijk het Bois de Païolive niet missen. Dit ‘Sprookjesbos’ is een geweldige ervaring voor jong en oud. Je wandelt tussen waanzinnig gevormde rotsen die overal lijken te zijn neergesmeten. Het landschap is ruw, maar heeft toch niet zo heel veel hoogteverschillen. Bij elke nieuwe wending in het pad word je weer verrast. Prachtig zijn het klooster op de rots en de vergezichten op de gorges du Chassezac.

Tijdens een wandelvakantie in de Ardèche maakten we 1 middag speciaal vrij om in het Bois de Païolive te wandelen. Een hele goede keus en een aanrader. Het Bois de Païolive is een kalkplateau met rotspartijen en bossen waarin veel zomereiken en steeneiken voorkomen. Het gebied ziet er soms buitenaards uit. De rotsen en kleuren zijn sprookjesachtig. Erosie is de oorzaak van de buitenissige vormen van de diverse rotsformaties.
Het gebied is meer dan 16 vierkante km en ligt zuid-oostelijk van Les Vans, boven de Chassezac, een zijrivier van de rivier de Ardèche. Er zijn verschillende kleuren wandelroutes uitgezet van verschillende lengtes.

Wij parkeerden onze auto bij de parkeerplaats bij de beroemde rots L’Ours et Le Lion. Met enige fantasie zou je in deze rotsformatie een beer en een leeuw kunnen ontdekken. Natuurlijk moest er een fotootje van gemaakt worden.

Aan de overkant van de weg bij de parkeerplaats naast de ‘L’Ours et Le Lion’, begint de gele route. Er staat dit soort grote borden die de verschillende routes uitstekend aangeven.

Wij kozen er voor om eerst de blauwe route te lopen. Daarvoor moesten we nog een stukje over de weg.

De blauwe route bracht ons langs de Ermitage St.Eugène, een klooster in privébezit, dat geweldig mooi op de rand van het plateau ligt.

De route is ruig en afwisselend. Bijzonder waren de diepe grotten, de paden door uitgesleten rotsen en de geweldige uitzichten vanaf het plateau. (Hou je kinderen vast!)

Wij bezochten het Bois de Païolive in maart. De lente was nog niet goed doorgebroken. Naar verluid herbergt het bos een rijke verzameling flora, zoals geraniums en orchideeën. Ook de fauna schijnt goed vertegenwoordigd; er leven meer dan 15 soorten reptielen, 40 soorten zoogdieren, 100 vogelsoorten en 1000 insectensoorten. Als je goed kijkt schijn je in sommige spelonken van de rotsen vleermuizen te kunnen zien hangen.

Omdat we absoluut ook nog een blik wilden werpen op de gorges du Chassezac liepen we nog een stukje van de gele route. We werden niet teleurgesteld; een adembenemend uitzicht over de rivier du Chassezac en een mooie blik op verschillende klimmers die de steile rotsen probeerden te bedwingen.

• Als je vanuit Les Vans over de D901 aan komt rijden sla je linksaf de D252 in. Vrijwel meten zie je de rots met de leeuw en de beer. Daarnaast ligt een parkeerplaats. Hier begint een gele route.
• Als je even door rijdt kom je bij een tweede parkeerplaats. Daar begint de blauwe route.
• Nog 1 parkeerplaats verder kom je bij de start van de gele route die je naar het uitkijkpunt over de Gorges du Chassezac brengt.
• Er is geen horeca onderweg, neem zelf iets mee.
• Een wandeling van 5 kilometer duurt zeker 2 uur. Het is lastig lopen op de stenige en ongelijkmatige ondergrond. Stevige schoenen zijn een must.
• De 3 parkeerplaatsen waar je vanaf kunt vertrekken zijn gratis.
• De routes staan redelijk goed aangegeven. Toch schijnen er mensen te verdwalen. Zorg dus voor een goede app of kaart om je weg terug te vinden.
• Leuk voor kinderen is het sentier de la Vierge (maagdenpad). Deze korte wandeling van ongeveer 1 uur is een ontdekkingstocht in een natuurlijke doolhof, waar kinderen klimmen en klauteren tussen en op de rotsen.
• Op deze website over de Ardéche kun je meer lezen over het Bois de Païolive en kun je andere leuke uitstapjes vinden.