De 40Mijl midzomernachtwandeling is een unieke wandeltocht door het Dark Sky Park Lauwersmeer in de (bijna) kortste nacht van het jaar. Toen de uitnodiging binnenkwam was ik meteen enthousiast, zoals ik bijna altijd snel enthousiast ben voor een leuke wandeltocht. En die 40 Mijl, dat was gelukkig alleen de naam. Ik kon ook kiezen voor 25 of 40 km. Even met Anja overlegd; die was in training voor de Nijmeegse vierdaagse en vond dit ook wel leuk. Afspraak gemaakt, we gingen.

Drie dagen voor het starten van de tocht komt er nog een laatste mail binnen van de organisatie. Wat is dat toch allemaal keurig geregeld. Routebeschrijving, parkeerkaart, inschrijfnummer en de laatste wetenswaardigheden. Tot mijn schrik zie ik daar 40 km staan. Ongetraind is dat net iets te ver voor het leuke. Maar ach. Gisteren nog 33 km gewandeld zonder een centje pijn, dus dit moet ook wel lukken.

Mijn idee was dat we ons tentje zouden neerzetten op camping de Waterwolf en na de wandeling nog wat zouden drinken en dan gestrekt zouden gaan voor een aantal uren en dan pas naar huis zouden rijden. We wonen immers beiden op zo’n uur en 3 kwartier afstand. Anja dacht daar anders over, zij wilde na de wandeling meteen naar huis rijden. Dus, ieder zijn ding. Ik zette mijn tentje op. Juist handig dat de start en finish bij een camping zijn.

De organisatie had gevraagd om al om 7 uur ’s avonds aanwezig te zijn voor een goede doorstroom van de inschrijving. We waren mooi op tijd, dronken gratis koffie op het terras en zagen steeds meer wandelaars zich verzamelen. Uiteindelijk zouden ruim 220 mensen meedoen. We kregen een scankaart en een mooie routekaart. Even voor 8 uur begaven we ons naar de start.

Na een kort woordje van voorzitter Johan Broesder en een gedeputeerde van de provincie (naam vergeten, maar super dat er ook op bestuurlijk niveau steeds meer oog komt voor wandelaars) werden we afgeschoten. De groep 40 en 67 km wandelaars vertrokken. De 25 km wandelaars zouden vanaf 10 uur starten vanaf Restaurant Suyderoogh bij Lauwersoog. We gingen op weg. Ik zag zelfs iemand op blote voeten vertrekken….. Ik hoop dat hij geen 67 km hoeft.

Een woordje van de voorzitter en de gedeputeerde.

Met schoenen

Zonder schoenen.

Het begin van de route is prachtig. We lopen langs het imposante gemaal, enorme velden met graan, komen door het authentieke vissersdorpje Zoutkamp en wandelen langs het Lauwersmeer. Het wordt langzaam donker. Het is jammer dat de lucht helemaal bewolkt is. Geen sterren of maan vanavond. Dat is jammer, want bij helder weer zou de sterrenwacht uit Ulrum aanwezig zijn langs de route met een telescoop om de sterren te kunnen bekijken.

Enorme velden met graan.

De haven van Zoutkamp.

De sluizen bij Zoutkamp.

Anja gaat door een hekje.

Af en toe komen we medewandelaars tegen. Het is niet bepaald druk op de route.

Doorkijkje

Langs het Lauwersmeer.

Twee auto’s in 40 km en ik heb ze op de foto.

Goeie routebordjes.

Wandelbankje, eh, zeg maar BANK.

Sinds 2009 broeden zeearenden in het gebied.

De zon gaat nu echt onder.

Het is al een tijdje donker als we na 19 km bij onze tweede post van vanavond aankomen. Bij camping/restaurant “Het Booze Wijf is het super voor elkaar. We kunnen binnen zitten. We gaan uitgebreid aan de koffie en ook hier is er weer wat lekkers.
We hebben onze zaklampen echt nodig. De route is overigens keurig aangegeven met reflecterend gele bordjes. Als er geen bordje hangt gaan we rechtdoor. Het klopt allemaal precies.

De route is prachtig. Wat we gezien hebben tenminste. Sinds het donker is hebben we het gevoel dat we door een uitzonderlijk mooie omgeving lopen, maar dat we het niet kunnen grijpen. We zeggen het regelmatig tegen elkaar: het moet hier prachtig zijn.

We lopen over de zeedijk. Lastig lopen op het schuine. Over het water zouden we moeten uitkijken op Schiermonnikoog. Daar zien we niets van. We gaan verder door de bossen en het militaire oefenterrein. Op 28 km moeten we een scanpost krijgen. Die komt maar niet. Gek toch hoe dat psychologisch werkt. We stellen ons er op in en als onze meters dan aangeven dat we de 28 km over gaan en er is nog steeds in de wijde omtrek geen post te zien, dan wordt het zwaar. We lopen in een groepje en hebben allemaal hetzelfde gevoel. Gelukkig is de post daar eindelijk op ruim 29 km.

Weer 4 km verder staat er een grote tent waar we soep en broodjes uitgedeeld krijgen. Het is echt super voor elkaar. Dit had voor mij een mooi eindpunt van de wandeling geweest. Het is over drieën ’s nachts. Ik ben moe en heb ook wel genoeg gewandeld voor vandaag.

Maar stoppen is natuurlijk geen optie, hoewel er een auto van de organisatie rond rijdt, die water bij zich heeft en ook aanbiedt om je te vervoeren als het niet meer gaat. Goed geregeld, maar dat hebben wij niet nodig. Ik heb ook geen echte problemen, ik vind het alleen wel genoeg geweest. In een goed tempo stappen we door. We komen door verschillende dorpjes en volgen lange, lange fietspaden waar de Groningse jeugd rond fietst, schreeuwerig is en hier en daar ook wat vernielt. Het is zaterdagavond.

Eindelijk bereiken we de laatste post op 37 km. Pffff. Nog 4 km wordt er gezegd. Dat klopt ook. We wandelen nog ruim 4 lange kilometers. Wat heb ik een enorme bewondering voor de mensen die 67 km wandelen. Dat is echt niets voor mij. Ondertussen wordt het lichter. Door het dikke wolkendek zien we de zon niet opkomen. Ik ben stijf en koud van de slaap. Aangekomen bij de camping zie ik het niet meer zitten om onder 2 hekjes door te kruipen om een stukje af te snijden. Ik blijf liever met mijn stijve billen rechtop doorlopen.

Afmelden, medaille krijgen en aftaaien. Moe! Anja gaat naar huis, ik kruip in mijn tentje.

Moe!

Wakker worden met een medaille onder je kussen.

Wat een belevenis! Het was heel bijzonder om zo heel bewust mee te maken dat het donker wordt, door een prachtig natuurgebied te lopen waar geen lichtvervuiling is, eigenlijk dus niets te zien is en het dan weer langzaam licht zien worden.

De organisatie vond ik uitstekend. Goede routeaanduiding, fijne posten met overal wat lekkers te eten en te drinken, voldoende opvangmogelijkheden en aardige vrijwilligers.

Aan het einde leek er bij de camping wat gemor over wachttijden voor vervoer naar….? Ik heb het allemaal niet zo meegekregen omdat ik mijn tentje in dook. Handig zo’n campingplekje. Ik was wel de hele zondag behoorlijk gammel. Fysiek niets aan de hand, maar een flink jetlaggevoel had ik wel.

Lijkt het je wat, deze midzomernachtwandeling? Of ben je geïnteresseerd in andere evenementen van de Stichting 40Mijl zoals de Lauwersmeer Kennedy mars, de Marathon, Lauwersmeermars of de Lauwers00g SwimRun Nederland, kijk dan op de website.