Toen ik besloot om de Kilimanjaro te gaan beklimmen, besloot ik tegelijk om mij ook goed voor te bereiden. Een goede voorbereiding vind ik belangrijk. Het is fijn als je door je goede conditie optimaal kunt genieten van de tocht; je wilt niet alleen afzien op die berg! En als je er toch bent, dan wil je die top ook halen. Tenminste, zo denk ik erover.

De cijfers over het slagingspercentage verschillen nogal (ook om commerciële redenen) maar volgens de internationale bergsportfederatie UIAA overlijden ongeveer tien klimmers per jaar op de Kilimanjaro. Van de 40.000 klimmers jaarlijks, keert meer dan de helft onder de top om. De voornaamste reden: een kombinatie van koude letsel, uitdroging en hoogteziekte.

Alleen veel wandelen?

Een goede voorbereiding is dus belangrijk. Maar hoe doe je dat? Reisorganisaties geven het advies om veel te wandelen; kilometers maken en het liefst met een dagbepakking. Een prima advies maar er is meer. Voorbereiden is ook weten wat je kunt verwachten, je uitrusting in orde hebben, je prioriteiten helder hebben (bijvoorbeeld het drinken van voldoende water) en de drills kennen om het jezelf makkelijk te maken, elkaar kennen, op elkaar letten, afspraken maken. Maar ook je papierwerk voor elkaar hebben, visa, paspoort, inentingen en medicatie.

Martijn, van FIT in 3 maanden, de organisator van onze reis, had duidelijke ideeën over de voorbereiding. Meedoen met deze reis betekende ook meedoen met 4 trainingsweekenden en als groep willen functioneren. Hoe beter je samenwerkt hoe meer kans dat iedereen de top haalt. Met zijn mariniers-achtergrond had hij waardevolle ideeën en adviezen. Ook ontzorgde hij door een deel van de uitrusting voor de groep aan te schaffen: een goed slaapmatje, de juiste slaapzak (tot -30 graden), loopstokken, thermosfles etc. Verder waren de klimmers-in-spé allemaal lid van Fit in 3 maanden en trainden een aantal keren per week: bootcamp, hardlopen en een training gericht op spierversterking en uithoudingsvermogen, genaamd fitcircuit.

Trainingsweekenden

De beklimming stond gepland in september 2014. Het eerste trainingsweekend was in december 2013. Er waren 12 deelnemers. Sommigen hadden zelfs nog nooit gekampeerd of andere outdoor activiteiten ontplooid. Dus dat was de eerste opgave; primitief kamperen onder koude omstandigheden.

Kilimanjaro voorbereiden
Kamperen onder koude omstandigheden.

In het tweede trainingsweekend werd een bezoek gebracht aan een kazerne waar de groep een presentatie kreeg van een militair over duurlopen en presteren in extreem koude omstandigheden.  Daarna werd de stormbaan gedaan en werd er geoefend met een militaire loop. Voor het eerst hoorden we van de koude start: beginnen met wandelen in kleding waarvan je op voorhand denkt dat het net niet warm genoeg is. Na 10 minuten lopen houdt de groep 5 minuten pauze en kun je beter bepalen welke kleding je nodig hebt. Trek dit dan aan. Het is dan ook het moment om je schoenen en je bepakking goed te stellen want het komende uur wordt er gewandeld. Er werd namelijk ook geoefend met wandeldiscipline: 1 uur lopen en dan 5 minuten pauze om iets te eten, drinken en toiletteren. Tijdens de pauze iets warms aantrekken, anders koel je te veel af. Niet dralen maar na de 5 minuten pauze klaar staan om weer gezamenlijk te vertrekken.  Een prettige manier van wandelen. Het voorkomt dat je als groep om de 10 minuten stil valt omdat iemand iets moet doen.

Snackpack

Ook leerden we het fenomeen snackpack kennen: een afsluitbare zak met hapklaar gemengd voedsel dat je mee kunt nemen in je jaszak, waardoor je zonder veel moeite een handje lekkers kunt nemen om aan je calorieënbehoefte te voldoen. In een snackpack kun je bijvoorbeeld noten, koekjes of chocolade stoppen.  We zouden op de Kilimanjaro gemiddeld zo’n 7000 kilocalorieën per dag nodig hebben. Een aanlokkelijk idee om ongelimiteerd te kunnen eten en snoepen. Oefenen met een snackpack in Nederland is niet echt aan te raden of je moet wat zwaarder willen worden. J

Lange afstand wandelingen

In de weekenden naar het volgende trainingsweekend toe zijn we als groep nog een aantal malen op pad geweest voor een dagwandeling. We deden o.a. de duintoppentocht in Schoorl en een wandelroute uit het Noord-Hollands Dagblad door De Rijp.

Het derde trainingsweekend gingen we kilometers maken. Vanaf een camping in het midden des lands waren er twee dagtochten van 30 km over de Veluwe gepland. Daar leerden we ook met stokken lopen. Het was prachtig weer en het was vooral heel gezellig; goed voor de teambuilding. De wandeldiscipline werd goed getraind. Het verschil in conditie werd nu wel zichtbaar. Voor sommige deelnemers een eye-opener. Na een zeer vermoeiende dag vol fysieke activiteiten werden we om 12 uur ’s nachts uit de tent gehaald voor de volgende opdracht. Het nabootsen van de toppoging. Hilarisch.

Ook nu weer tussen de twee trainingsweekenden door een aantal lange wandelingen gemaakt. Niet met de hele groep maar met mijn maatje Sally. We lieten ons ’s ochtends ongeveer 25 km van huis afzetten en liepen via een mooie route terug. Onderweg testte we materiaal uit: het inlopen van de schoenen, het uitproberen van regenponcho’s (een fiasco), lopen met een volle dagrugzak en verschillende soorten camelbags. Ook testten we wat lekker is in de snackpacks J en probeerden verschillende lagen en soorten kleding uit.

Laatste trainingsweekend

Het laatste trainingsweekend was op een wildkampeerplek in Flevoland. De groep was weer wat van samenstelling gewisseld. Blessures en andere ongemakken waren reden geweest om toch af te haken. Gelukkig waren weer nieuwe enthousiastelingen aangesloten. Het was het laatste gezamenlijke weekend voor vertrek. Veel gepraat bij het kampvuur. We gingen als groep. Ieder had zijn buddy. Hoe kun je elkaar helpen? Hoe kunnen we weten of jij hulp nodig hebt? Wat zien we dan aan jou? Tegelijkertijd waren we het er ook over eens dat we ieder voor zich de top wilden halen. Hoe  egoïstisch ben je daarin? Wanneer laat je je buddy achter? Verhelderende gesprekken.

Kilimanjaro voorbereiding
Wildkamperen in Flevoland.

Natuurlijk werd er ook getraind maar deze keer vooral in spelvorm. We deden ook een laatste uitrustingscheck. We wisselden tips uit en hadden allemaal het gevoel na dit weekend dat we er klaar voor waren. Laat de Kili maar komen.