Dag 4, verslag van de Camino Portugues

Van Marinhas naar Viana do Castelo

1-12-2016

Afstand: 21.3 km
Gelopen: 32.598 stappen = ongeveer 23 km
Het weer: half bewolkt. 17 graden. Ik heb het zelfs warm gehad vandaag. Verlangde naar blote benen en een T-shirt met korte mouwen.

Ontbijt
De dag begon met koekjes. Na een paar dagen wandelen kan ik het ontbijt niet meer een uur uitstellen, ik word met trek wakker. Zelfs na de pizza van gisteravond.

Voor ik kan vertrekken moet ik eerst afsluiten en de sleutels terug brengen naar het Rode Kruis gebouw. Ik leg ze op de balie en keer weer terug naar de Albergue op zoek naar de gele pijlen. Die zijn snel gevonden en ik ben weer op weg. Eerst door wat bebouwing en dan een prachtig stuk door een bos. Ken je dat, dat je om de paar stappen wel een foto wilt maken?

Camino Portugues
Fotogenieke kerkjes overal langs de route
Camino Portugues
De Camino leidt me door verschillende dorpjes.
Camino Portugues
Betoverend toch?
Camino Portugues
Pelgrims laten stenen achter bij Camino gedenktekens.
Camino Portugues
De steen laat zien waar ik ben op de route.

Het bospad is smal en overbrugt flink wat hoogteverschil. Veel dalen over grote en kleine stenen. Het is droog, dus niet glad. Toch is het uitkijken, ik ben blij dat ik mijn wandelstokken bij me heb. Ik krijg allerlei fantasieën over vallen en mijn beide benen breken en hoe ik dan hulp moet inroepen. Volgens mij komt hier zelden iemand. Ik schik me dan ook helemaal te pletter als er ineens iemand achter me staat. Het blijkt Tim uit Cyprus te zijn. Een pelgrim die vanaf Lissabon loopt.

Camino Portugues
Smalle bospaadjes.
Camino Portugues
Een stenen brug.

In Tim heb ik mijn wandelmaatje voor de dag gevonden. Super gezellig om samen op te lopen. We genieten van een goede lunch in Chafé en voordat ik er erg in het staan we al voor de brug die leidt naar Vianen do Castelo, onze eindbestemming. Omdat Tim er is heb ik eindelijk ook een foto van mijzelf.

Viana do Castelo
Zicht op Viana do Castelo
Dan toch een foto van mijzelf.
Dan toch een foto van mijzelf.

We zijn nog super fris als we in Viana do Castelo aankomen. We zijn er vandaag beiden achter gekomen dat we in onze planning een dag te kort komen, dus we puzzelen op doorlopen en een halve dag inhalen. Dat is nog niet zo makkelijk. Het is drie uur en om vijf uur is het donker. Uiteindelijk besluiten we toch te blijven. Tim heeft de laatste week alleen maar in hotels en hostels geslapen omdat hij klaar was met de Albergues. Ik vond dat hij een watje was en dat hij eigenlijk gewoon ‘al the way’ moest gaan. Ik weet niet of dat hem heeft overgehaald maar vanavond heb ik gezelschap. Ach, dan waardeert hij morgen zijn hostel weer des te meer.
Ik vind de Albergue trouwens leuk. Inchecken bij de kerk en toen samen met de oude baas om de kerk naar achter lopen. Ik dacht echt dat hij terplekke een hartaanval kreeg. Hij werd grauw, greep naar zijn hart, hijgde en gebaarde dat we niet zo hard mochten lopen, terwijl we echt al schuifelden. Ik had in mijn hoofd mijn ‘reanimatie- en waar halen we hulp vandaanplan’ al klaar, maar de oude baas bleef op de been.
We kregen lakens, dekens, een handdoek en een kussen met schone sloop. De douche is warm en de kachel doet het. Wat wil Tim nog meer? Maar hij vindt het niks, hij zeurt over het ontbreken van warm water uit de kraan onder de spiegel om te scheren. Nou zeg.

Wandelstokken
Inchecken bij de kerk

Slapen: ALBERGUE São João da Cruise Dos Caminhos ( €6,- )

Eten: Viana do Castelo is een stadje met een prachtig historisch centrum. zeker de moeite waard om te bekijken. Restaurantjes en cafés te kust en te keur.

Wandelvrouw

Wil je meteen over morgen lezen: Klik hier

Of wil je bij de eerste wandeldag vanuit Porto beginnen: Klik hier

Dit bericht is gemaakt op mijn telefoon. Spelfouten en rare opmaak kunnen gemakkelijk gebeuren . Stoor je er maar niet aan.