Dag 2 van de Walk of Wisdom
Ik was vanochtend zo blij toen ik het teken van de Pelgrim zag. Eindelijk zat ik weer op de goede route. Een makkelijke route deze keer, gewoon over lange wegen tussen akeers en weilanden door. Dat gaf mij wat rust om na te denken over wat ik gisteren nu had geleerd. Ik ga het met je delen:
1.
Let goed op je leesbril. Als je niet kunt lezen is het leven knap lastig.
2.
Probeer niet alles alleen te doen. Vraag om hulp. Dat is zelfs heel leuk.
3.
Als je fout zit, ga dan terug naar het punt waar je zeker nog goed zat. Wees niet eigenwijs.
4.
Ga niet door brandnetels, ook al denk je dat het wel kan. Of is dat ook punt 3, eigenwijs zijn? Of gewoon dom?
Oké, het zijn geen wereldschokkende wijsheden, maar ik heb nog 5 dagen te gaan.
De route is prachtig. Heb me wel staan verbazen over steeds terugkerende omgekeerde hangende emmers in het plattelandse straatbeeld. Kan iemand me uitleggen waar het voor dient?
De warmte wordt zo onderhand wel een dingetje. Om 10 uur was het al 23 graden en ik heb het vandaag 29 graden zien worden. Ik was behoorlijk oververhit toen ik in Kranenburg aankwam. Daar zou een café-restaurant langs de route zijn, waardoor ik eigenlijk langer doorliep dan handig was. Dan zul je het altijd net zien: gesloten op dinsdag. Dan toch maar het stadje in. Met forse tegenzin, want extra meters maken, dat doe ik niet graag.
Kranenburg is een prachtig Duits stadje met een echte stadsmuur met verdedigingstorens. Fotogeniek.
Ik had meer interesse in zitten, koffie, telefoon opladen en eten. Dat is goed gelukt. Ik ben daar veel te lang geweest. Zag er tegenop om weer met die zware rugzak de brandende zon in te gaan. Uiteindelijk moest ik natuurlijk toch.
Hot, Hot, Hot. Maar ineens zie ik aan het einde van een lange hete weg een bos opdoemen. Die is voor mij, denk ik, en ja hoor.
Wat ik me niet had gerealiseerd is dat het in het bos ook gewoon warm is en dat hier bergen zijn. Heb ik toch maar mooi de Brandenberg van 90 meter beklommen. Dat is best hoog in 27 graden, kan ik je melden.
Vanaf Kranenburg heb ik al lang geen pelgrimsbordje meer gezien. Dus: boekje pakken, bril op, lezen, zoeken, bril weer af en goed opbergen, boekje opbergen, toch weer kijken , bril pakken, boekje pakken enzovoort. Je snapt het al; daar is het te warm voor. Dus ben ik weer hopeloos verdwaald. Ik was zelfs op een andere kaart dan ik dacht, volgens een honduitlater die ik er naar vroeg. Al met al weer kilometers omgelopen. Pffff.
Ik kwam na zessen op de camping in Plasmolen aan. Helemaal gaar. Morgen een etappe van 28 km. Wordt het dan weer zo warm?
Deze blogpost is met de telefoon gemaakt. Dat is best lastig dus een foutje hier en daar of een onzinnige opmaak, het is niet anders.
Meteen naar dag 3?
Breg,een goede oefening voor de Via Egnatia,volgend jaar. Jezelf tegen komen is weliswaar niet zo prettig, doch zeer zeerzaam. Je wordt vanzelf praktisch en nog veel meer…
Geniet van elke stap!
Dank je Frans. Ik vind het heerlijk om te doen. Ik geniet daarbij ook erg van je reacties en commentaren.
Hallo Bregje, leuk om je verhalen en ervaringen te lezen. Deze route lijkt mij ook erg leuk om een keer te lopen. Jouw vraag over de hangende emmer: dat is een dazenval. Dus een val om dazen (steekvliegen) te vangen waar paarden last van hebben.
https://dazenvanger.nl/dazen-lijmval
Ik wens je nog heel veel wandelplezier en succes bij deze warmte. Zelf loop ik heel veel, ook als het extreem warm is, maar niet met zo’n grote rugzak op. Dus respect !
Groet, Linda
Dank voor je berichtje. Jij ook succes met wandelen.