Het laat me niet los. Tijdens een gezellig onderonsje met vriendin en wandelmaatje Anja, met wie ik onder andere de honderdste Nijmeegse Vierdaagse liep, begon ze me uit te dagen. “Kom op, ga mee dit jaar de 50 doen.” Ik wist precies waar ze het over had. Zij had zich in het hoofd gezet dat het leuk zou zijn om dit jaar 4×50 km te gaan lopen bij de Nijmeegse Vierdaagse en ze wilde mij mee hebben. Nee, nee, nee, alles in mij schreeuwde ‘nee’. Dat zei ik ook tegen Anja. Je zit me nu uit te dagen, maar ik ga het gewoon niet doen. Ik ga dat niet leuk vinden. Het was een ferme ‘nee’, en toch laat het me niet los.
Eerst maar waarom niet:
Ik moet toegeven, ik vond de Nijmeegse Vierdaagse een belevenis. Wat een spektakel en een groot feest. Hoewel er als wandelaar ook veel langs je heen gaat. Na 40 km wandelen ga ik niet ’s avonds de stad in om te feesten, ik heb het dan wel even gehad. Het wandelspektakel van de Nijmeegse Vierdaagse heb ik nu gezien, beleefd en gevoeld en het is goed zo. Klaar mee.
Qua wandelplezier heb ik er niets te zoeken. Ik vond het veel te druk. In lange rijen, niet je eigen tempo kunnen lopen, mensen voor je die je opstoppen, mensen achter je die op je hielen trappen of je in willen halen. Van ’s ochtends vroeg tot in de middag drukte om je hoofd. Bier drinkende en lallende mensen langs de kant die hun eigen feestje vieren maar als je pech hebt zich ook met jou gaan bemoeien. Lange rijen voor de dixies. Niets van de omgeving zien, alleen maar kilometers op asfalt wegstappen.
De grootste tegenopziener was het vroege opstaan. Als avondmens kan ik echt niet slapen voor 12 uur. Het verblijf op een camping en het slapen op een luchtbed helpt ook niet voor een goede nachtrust. En dan gaat om 5 uur de wekker. Dat wil je toch niet. Onbeholpen gedoe bij de tijdelijke wasplaats en dan fietsen naar de stad. Dan komt het allerergste: samen met nog duizenden andere mensen word je opgesloten in een startvak en mag je wachten tot je losgelaten wordt. Mijn ochtendhumeur is dan al zo ongeveer ontploft. En als dan tussen de dronken studenten door, die met je willen highfiven, je wandeldag begint, besluit je dat dit een eenmalig iets is. Tenminste…..
Klaar er mee.
Want waarom zou je het nog een keer doen?
Het allerleukste van de Nijmeegse Vierdaagse vond ik de voorbereiding. Ik heb daar werkelijk van genoten. Ik had vooraf echt ontzag voor 4×40 km wandelen. Anja en ik besloten om ons goed voor te bereiden en hielden ons aan het wandelschema van de Via Vierdaagse. Het bracht ons op de leukste plekken en we deden om het weekend met een wandelevenement mee. Geen smoesjes, geen uitstel gewoon tijd vrijmaken en wandelen. Echt super leuk.
Dat wil ik wel terug. Gewoon een doel om naar toe te trainen. Een uitdagend doel, want ik vind 50 km echt f(….)ing ver. Ik zie het al helemaal voor me, we maken een mooi trainingsschema. Ik weet al een paar leuke tochten die daar uitstekend in passen. Als ik dit zo opschrijf word ik er steeds enthousiaster van.
De argumenten van Anja om me over te halen, gaan ook door mijn hoofd: “We geven ons gewoon op voor de 50 en als toch niet leuk is wissel je terug naar de 40” en “als je nog vroeger moet starten is het ook niet meer zo druk.” Ik moet lachen. Misschien vinden we ook nog wel een gewoon bed in Nijmegen met verduisteringsgordijnen, dat zou ook al schelen.
Anja weet dit nog niet, maar ik ga het er nog eens met haar over hebben.
Wil je weten hoe mijn eerste Nijmeegse Vierdaagse is verlopen lees dan:
De 50 km lopen in plaats van de 40 km is echt relaxter, je kunt gemakkelijk je eigen tempo lopen. Op het moment dat de 40 km bij de 50 km komt wordt het gezellig en genieten!
Ik heb tweemaal 40 km gelopen en afgelopen jaar 50 km. Enig nadeel is dat 04:00u starten wel errrruuggggg vroeg is!
Klinkt goed, tot je over het opstaan begint………….
4×50…..een aanrader. Zoals eerdere reactie, ruimte, lekker tempo, in nog bijna donker starten…vogeltjes die nog fluiten…..ik zeg “doen”.
Het is even doorbijten als de wekker gaat maar dan heb je ook wat. Leuk om je wandelroute te volgen!
Ansaandewandel wenst je nog veel wandelplezier.
De 50 km is minder druk (tot je uit de lus komt en weer tussen de rest loopt) en je hoeft niet in het startvak te wachten. Gewoon relaxt een beker koffie halen en kijken hoe de rij oplost, dan kun je tegen half vijf zo doorlopen.