Boswachterspad Bos en Heide superleuk in herfstmodus

Boswachterspaden zijn speciaal geselecteerde routes door de boswachter terplekke. In dit geval is het boswachter Frank van Kalleveen. Hij schrijft op de website van Staatsbosbeheer over de Bos en Heideroute: “In Sint Anthonis vind je een variatie aan landschappen. Droge en natte landschappen wisselen elkaar af. Wandel over de heidevelden, langs de natte graslanden en door het oude broekbos waar je bomen van meer dan 150 jaar oud ziet liggen.

In het begrazingsgebied grazen Schotse hooglanders en schapen. Ik sta graag even stil op de toppen van de stuifduinen. Hier heb je een weids uitzicht over het hele gebied. Met een beetje geluk zie je hier overdag reeën lopen. “

De beschrijving klinkt goed. Ook leuk dat er wel zestig verschillende soorten zangvogels in dit gebied te vinden zijn. Ik ben niet zo goed met vogels, maar laat maar komen die tuinfluiter, boomleeuwerik, boompieper of zanglijster. Eigenlijk vind ik het aller aantrekkelijkst van de route dat er horeca aan het begin van de route zit. Het is best een stukje rijden voor ons naar Sint Anthonis, dus we verheugen ons allereerst op een lekker kopje koffie bij restaurant de Heksenboom.

Dat is dus een fikse tegenvaller. Het begin van de herfst valt op een maandag, laat nu net de Heksenboom gesloten zijn op maandagen. Dat is pech. Maar niet getreurd, we zoeken even op onze telefoons en zien dat op 3 minuten rijden Lunchroom Markant open is. Dat is nog veel leuker. Markant hoort bij Bronlaak, een unieke dorpsgemeenschap waar mensen met beperkingen én talenten met een zorg- of hulpvraag, het dagelijks leven delen. Lunchroom Markant is een leer- en opleidingsplek voor bewoners van Bronlaak. Anja en ik hebben beiden vroeger voor Zonnehuizen gewerkt, waar Bronlaak toen een onderdeel van was. Dit brengt dus allerlei leuke oude herinneringen naar boven. Dat is leuk, maar ook de koffie en de zelfgemaakte appeltaart zijn er heerlijk.

Maar dan is het toch echt tijd om te starten. We bestuderen het bord met daarop de plattegrond, waarop de boswachterswandeling is ingetekend en we zien een QR-code en downloaden daarmee een PDF op onze telefoon. Dat blijkt de PDF te zijn die we thuis al hebben uitgeprint. Inmiddels weten we ook dat we gewoon de groene paaltjes moeten volgen, we maken nog een paar foto’s en dan eindelijk; we zijn op weg.

We zetten er stevig de pas in. Lekker! De route is super goed aangegeven. Deze paaltjes kan je echt niet missen. Het pad is breed genoeg om naast elkaar te lopen en voor we het door hebben zijn we al lekker opgeschoten en hebben we helemaal vergeten te kijken naar de 150 jaar oude bomen die in het Broekbos liggen.
We zijn ons wél bewust van het voorzichtige begin dat de herfst maakt qua kleuren. Sommige bomen hebben al aardig wat gele bladeren, terwijl andere er nog mooi groen bij staan en we zien alles wat daartussen zit. De echte confrontatie met de herfst zijn de eikels die rondom ons uit de bomen vallen. Plok, plok, plok horen we. Op de grond liggen bergen met dennenappels. Of zijn die nog van het voorjaar?

We zijn zo druk bezig met de herfst te bespreken, dat we bijna voorbij lopen aan de Schotse Hooglander, die verscholen ligt tussen de bomen. Achter hem horen we nog we veel meer koeien, maar zien ze niet. De Hooglander laat zich rustig fotograferen, maar als hij opstaat, zet Anja het op een lopen. Ze zijn leuk zolang ze liggen of ver weg staan.

Opgetogen zijn we als we onze eerste paddenstoelen zien. Ze staan in het open veld naast het bos. Geweldig! Her en der staan er groepjes parasolzwammen. We fotograferen ze van alle kanten.

Het moment dat de zon op deze herfstige dag doorbreekt, is ook het moment dat we de heide oplopen. Prachtig! De bloei is achter de rug. Hier en daar zijn er in de schaduw van bomen heideplanten die de bloei net iets langer hebben volgehouden dan de rest. De roestbruine planten met nog een zweem van paars, in combinatie met de wolkenlucht en zon is prachtig.

Na de heide is het bos weer aan de beurt. Dit stuk bos lijkt wat georganiseerder dan het bos waar we eerder liepen. Als we goed kijken zien we veel berken met berkenzwammen. Het is nu nog een beetje uitlopen en voor we het weten hebben we er bijna 14 km opzitten.