Datum:  8-2-2020
Afstand volgens de gids:  22 km
Afstand afgelegd volgens mijn horloge: 25,5 km
Het weer:  Rond het middaguur was het 15 graden. We liepen steeds in de zon. Aan de horizon rondom, waren dikke wolken te zien.

De regen kwam ’s nachts met bakken uit de hemel. Misschien maakte het wel extra indruk omdat het zo veel geluid maakte op het dak van  het verblijf waar we sliepen. Het hoorde wel gezellig aan zo in bed, maar ik moest er niet aan denken dat ik morgen gehuld in regenbroek en regenjas over de Camino zou lopen. Maar tegen de tijd dat ik opstond scheen de zon alweer. Het weerbericht zei: geen regen tot vanavond. Mazzel!

Na een heerlijk ontbijt met 3 koppen koffie gingen Julian, Luisa en ik op weg. Het was prachtig buiten. Alles druppelde nog na en glinsterde in de ochtendzon. Water komt uit alle hoeken en gaten en stroomt gewoon weg over de straat. Het is fijn lopen. Het is zo rustig op straat dat we gewoon met z’n drieën naast elkaar kunnen wandelen. Alles klopt deze morgen.

Eerste pauze

Na ongeveer negen kilometer hebben we onze eerst stop bij cafe-snackbar Maria’s. Een prima plekje. Daarna door naar Ponte de Lima. Het blijft rustig op de weg en de aanloop naar Ponte de Lima is prachtig; eerst door dorpjes en dan langs het water met zicht op de bruggen en door een soort van brede laan met enorme bomen.

Ponte de Lima

Aan gekomen in Ponte de Lima is het tijd voor de tweede stop. We halen geld bij de bank en lopen iets door voorbij het plein bij de brug. Dat is een echt toeristenplekje en zit vol met een hele motorclub van 60-plussers in zwart leer. Wij zoeken een rustiger plekje.

Update over de voeten

We hebben alle drie zere voeten. Lopen gaat wel. Maar als we stil gaan staan, of zitten, zijn daarna de eerste 20 opstartmeters hel. We kreunen en zuchten en roepen:”auw, auw, auw”, en dan gaat het wel weer. Het verbroedert echt. In Ponte de Lima neem ik een kijkje onder mijn voeten. De linker ‘Wandelwolblaar’ is leeg maar het losse vel krult op. Bij de rechter ‘Compeedblaar’ kan ik de Compeed er voorzichtig aftrekken. Alle randen hebben losgelaten. De twee blaren zien er ongeveer gelijk uit en doen even veel pijn. Het staat dus 0-0 tussen Wandelwol en Compeed. Ik besluit om de leukoplast uit de rugzak te vissen en dakpansgewijs, op de vierdaagse manier, de blaren af te plakken. Pffff, dat geeft verlichting. De kilometers erna loop ik veel fijner.

Portela Grande

We gaan verder richting Rubiães. Dat zullen we niet halen. Dat is nog 18,3 km. Het staat niet in mijn boekje, maar we hebben gehoord dat er 2 Albergues onderweg zijn. Dit zijn nieuwe. We begrijpen dat er eentje op de top van Portela Grande (400 m)staat. We moeten van af Porte de Lima nog zo’n 13 km lopen en 400 meter stijgen. Dat wordt nog een uitdaging. Maar we gaan goed. We passeren na ongeveer 10 km een eerste Albergue en dan komen we al heel snel bij een tweede. De 400 meter hebben we nog niet geklommen en de 13 km nog niet afgelegd, maar we durven niet te gokken dat er nog een Albergue komt voor Rubiães. We besluiten te blijven. We hebben vandaag 26,5 km gelopen.

Albrgue Oconforte

De Albergue is een soort van combinatie van een Albergue en een hostel. Er zijn ook privé kamers voor stellen. Wij hebben een vijfpersoonskamer met stapelbedden. Helemaal goed. Alles is schoon en nieuw. De keuken is goed geoutilleerd en de gastvrouw kookt pasta voor ons. We zagen het niet meer zitten om een paar km naar het restaurant te lopen. Ze wilde ons wel brengen, maar niet meer halen. Op deze manier hebben we een relaxte avond. Zeker met de huisgemaakte wijn.

Albergue Ocanforte

Een albergue met kleine slaapzalen en met privé kamers. Er is een gemeenschappelijke keuken. Bijzonder is dat er verwarming is in het pand.

Prijs: €20,- voor bed in meerpersoons kamer
€60,- voor een tweepersoonskamer.

Het dichtsbijzijnde restaurant is (geschat) zeker anderhalve kilometer lopen. Onze gastvrouw kookte voor ons een bord pasta: €5,- en we dronken huiswijn: €6,- per fles.