Datum:  9-2-2020
Afstand volgens de gids:  26 km
Afstand afgelegd: 28,5 km
Het weer:  Het miezert het grootste deel van de dag. Erg storend is het niet. Warmer dan 12 graden is het niet geworden. ’s Middags begint het ook wat te waaien, maar we hebben de wind in de rug.

Jack Kerouac

Het was geen heroïsche klim, maar het was toch echt een berg. Vierhonderd meter hoog is de Alto de Portela Grande, en ik moest aan Jack Kerouac denken en zijn uitspraak over: climb that goddamn mountain. Dat was precies wat ik voelde; hier liep ik dan toch maar mooi, hier in Portugal op een winterse zondagmorgen in de regen, met twee nieuwe vrienden, zweet op mijn rug, vol leven, maakte van alles mee en had het ontzettend naar mijn zin.

Ontbijt

De ochtend was begonnen met een ontbijt dat de vorige avond door de mevrouw van het hostel was klaargezet. Dat gold ook voor de koffie. We, Julian, Luise en ik, konden zelf brood roosteren en er was jam en jam. Het weerbericht gaf aan dat het droog zou blijven tot de middag. Maar eigenlijk regende het al. Nou ja, het miezerde. Dat maakt het meteen moeilijk over wat je aan moet trekken. Gaat de regenbroek aan? Uiteindelijk koos ik ervoor om alleen mijn regenjas aan te doen. We moesten namelijk die berg nog beklimmen.

Alto de Portela Grande

De berg was prachtig. Dit was echt hiken. Over stenen, met een fors stijgingspercentage. Een echt natuurtrail. Alles was nat, maar we hadden geen glijpartijen. Zonder stokken zou dit een hele opgave zijn. Wat een mooie route. Absolut genieten!

Bovenop de berg stond een gebouw. Dit was geen albergue. Goed dat we gisteren gestopt zijn, want het zou een killing zijn geweest als we de 400 meter hadden geklommen en er zou geen slaapplaats zijn geweest.

Sterker nog, het eerstvolgende uur komen we helemaal geen albergue tegen. We zijn gisteren op tijd gestopt. De route blijft geweldig mooi. We lopen door bossen met eucalyptusbomen. Het ruikt heerlijk, vooral nu alles vochtig is. Echt lastig is de miezer niet. Hopen dat het niet echt gaat regenen.

Zondag

Het is zondag vandaag. Ik had gehoord dat ik daarop voorbereid zou moeten zijn omdat er geen café of restaurantje open zou zijn. Wat een feest om dan toch een cafe te vinden waar de deur openstaat en waar ze koffie en tosti’s hebben.

Valença

On doel is Valença vandaag. Dat is volgens het boekje zo’n 26 km lopen. Misschien kunnen we iets door en kunnen we Tui halen. Na 20 km komen we een albergue tegen die er heel leuk uitziet. Maar die komt echt te vroeg. Na 22 km denken we nog even terug aan die albergue. De route wordt steeds stedelijker en het wandelen gaat ons steeds moelijker af. Het klimmen van vandaag eist toch zijn tol. De laatste 4 km is afzien. Hoe gelukkig zijn we als we bij de albergue in Valença aankomen.

Douchen, wassen, shoppen en eten

De alberque heeft enorme slaapzalen. Zo groot heb ik ze nog niet gezien tot nu toe. Ik schat dat er wel 15 stapelbedden staan.  Er is nog zo’n slaapzaal aan het andere eind van de gang. Wij zijn met z’n drieën, en er is nog een echtpaar en een man. Ik moet er niet aan denken hoe het hier in het hoogseizoen is. Er zijn maar twee douches voor onze slaapzaal.

We nemen snel een douche en lopen dan naar de supermarche dichtbij. Daarbuiten is een voorziening waar je kunt wassen en drogen. Julian, Luisa en ik hebben onze was bij elkaar gedaan en draaien het in de grootste wasmachine. Zelf gaan we de supermarkt binnen en kopen wijn en andere lekker dingen voor vanavond.

Restaurant

Op 50 meter van de Albergue zijn twee restaurantjes. Misschien maken we wel de verkeerde keuze. Het is koud binnen en mijn eten was niet heel erg lekker. Maar de ober doet verschrikkelijk zijn best. De hoeveelheid gin in de gin-tonics is enorm en hij laat de fles gin op tafel staan (??).

De albergue heeft een prima gemeenschappelijke ruimte, met verwarming. De mannelijke pelgrim komt bij ons zitten. Hij blijkt een Portugees te zijn uit Vila do Conde. Hij heeft gespaard om de camino te lopen. We bieden hem wijn aan, maar hij slaat af omdat hij medicijnen heeft geslikt. Hij is namelijk naar het ziekenhuis gewest om daar zijn blaren te laten behandelen. Hij laat ons zijn voet zien. Er zitten wat second skin op. Wij zijn niet onder de indruk.

Het was nog lang gezellig.

Albergue São Teotónio in Valença

Het is een grote albergue. Er zijn 85 bedden in totaal. Er is een keuken en een grote gemeenschappelijke ruimte. Het is prima verblijven hier.

Kosten: € 6,-

Er zijn twee restaurantje heel dichtbij. Fijn ook dat er een grote supermarkt op 50 meter afstand is. Je kunt je eigen maaltje koken als je dat zou willen.