De mooiste wandeling van Nederland 2018 is de wandeling Twentse Wallen – Markelo, gemaakt door Truus Wijnen. Vandaag ga ik hem lopen. Mijn verwachtingen zijn hoog gespannen, deze wandelroute heeft toch niet voor niets de verkiezing van de Wandelzoekpagina gewonnen. Wat helemaal leuk is, is dat Benny Schreurs en zijn vrouw Rika een stukje met ons mee gaan lopen.

Benny Schreurs weet alles van de mooiste wandeling van Nederland. Hij heeft Truus Wijnen geholpen bij het samenstellen van de route en hij kent de omgeving op zijn duimpje. Hij is nauw betrokken bij de Kerkepaden-Tichelroutes, een thematische wandelroute langs de cultuurhistorie van Markelo. Voor een deel overlapt de wandeling van Truus deze route. We zullen de blauwe pijltjes van de Kerkepaden-Tichelroutes vandaag ook meerdere malen tegenkomen.

Hans en ik ontmoeten Benny en Rika voor het VVV agentschap in Markelo. Dit is de officiële startplek van de wandelroute Twentse Wallen – Markelo. We maken kennis en bekijken eerst samen de kaart van de omgeving. Ik vind het altijd fijn om me goed te kunnen oriënteren.

We gaan op weg. In no time ‘doemt’ de Markelose Berg voor ons op. Twee huizen staan op de rand van de afgraving. Benny vertelt dat de Markelose Berg ontsnapt is aan verdere afgraving omdat in het leem, wat gebruikt werd voor bakstenen en dakpannen, te veel zand zat. Gelukkig maar.

Vanaf de Markelose Berg kijken we terug op Markelo.

Het uitzicht vanaf de ‘berg’ is prachtig. Ver kijk je het Twentse landschap over. Over het wandelpad komen we bij het monument voor de verzetsstrijder. Het stelt 3 pagina ’s uit een boek voor, waar de burger, de vrouw en de soldaat geëerd wordt. Benny is ook voorzitter van de Fallen Airmen Memorial Markelo. Na zijn pensionering houdt hij zich voornamelijk bezig met het documenteren van de Markelose Oorlogsgeschiedenis. Dat levert voor ons prachtige extra informatie op. In dit eerste stuk van de wandeling komen we namelijk langs allerlei plekken die ons herinneren aan de tweede wereldoorlog.

Vanaf de Markelose Berg is het goed te zien dat er verschillende heuvelruggen in de omgeving liggen. Deze heuvelruggen zijn gedurende twee ijstijden opgestuwd. De wandeling is vernoemd naar deze stuwwallen.

Benny vertelt dat de lokale bevolking het nooit over ‘de wallen’ heeft, iedereen noemt het heuvels. Als wij het over De Wallen hebben bedoelen we heel iets anders…… “Oja”, zeg ik. “Die dingen onder je ogen.” Waarop het ineens heel stil wordt.

De verkiezing van de Twentse Wallen – Markelo tot mooiste beste wandeling van het jaar heeft echt zijn impact gehad. Benny vertelt dat hij vanaf zijn huis uitzicht heeft op de route daar waar de wandelaars van de Markelose Berg af komen. Hij weet dat er vanochtend al twee grote groepen wandelaars zijn vertrokken en nu loopt er ook een groep achter ons. het is echt wel een stukje drukker geworden.

We maken een oversteek tussen de akkers door naar de Kattenberg. Ook daar wordt de herinnering aan de Tweede wereldoorlog levend gehouden. We bekijken een onderduikershut, waar onderduikers die op transport waren kort verbleven. We lopen door oude loopgraven, waarvan er recent weer een paar op diepte zijn uitgegraven. Benny wijst ons op een bomkrater en we lopen langs een silhouet in beton van een neergestorte vliegenier. Ik vind het maar luguber. Vooral als Benny vertelt dat hij heeft gezien als kleine jongen, dat zijn lichaamsafdruk van de val nog lang zichtbaar was in de zachte humuslaag en dat de vliegenier na zijn val nog geleefd moet hebben want hij had nog rondgekropen en hij had gras en heide in zijn hand. Brrrr.

De oversteek naar de Kattenberg.

De bomkrater.

Afdruk neergestorte vliegenier.

Als we bij de Schipbeek aankomen, nemen we afscheid van Benny en zijn vrouw Rika. Het was super aangenaam en we hebben weer een heleboel geleerd. We danken hen voor de mooie begeleiding en gaan nu zelf op weg. We pakken onze routebeschrijving er voor het eerst bij.

We volgen de rivier de Schipbeek. Ineens weer een heel ander landschap. Dat maakt deze wandeling wel aantrekkelijk. Vooral als we ook nog door boeren dorpjes, zoals het buurtschap Stokkum lopen. We zien prachtige historische boerderijen waarvan een enkele een monumentale status heeft gekregen. Een deel van Stokkum is aangewezen als beschermd dorpsgezicht. Dat kun je wel zien.

Als we bij de verkeersweg aankomen kunnen we kiezen om even rechts af te slaan om naar Theehuis Hoesinkhof te gaan. Wat een echte aanrader is, daar weten we alles van. Maar helaas, wij hebben andere afspraken en moeten door. Het maakt zo’n wandeling wel super leuk als er halverwege zo’n mooie horecagelegenheid is.

We lopen tussen boerderijen door en steken het akkerland in. Bijzonder. Dit landschap heeft kleine stukjes bos tussen de akkers. Of is het andersom? Zijn er akkers gemaakt in het bos? In ieder geval is het heerlijk afwisselend. We vinden nog een onderduikershol, een Mariakapelletje en groeten een koe.

Onderduikershol waar 6 gezinsleden van de joodse familie Hoek bijna 2 jaar hebben gewoond. Zij hebben hierdoor de oorlog overleefd.

Dt Mariakapelletje is hier recent geplaatst door de Kerkepaden – Tichelroutes omdat dit waarschijnlijk vroeger een belangrijke bedevaart plek is geweest.

We raken wat gedesoriënteerd omdat we niet meer het geweldige grote lelijke gebouw zien, dat midden in Markelo staat en al een tijdje ons ankerpunt was. We hebben het gevoel dat we terug lopen. Dat blijkt later ook zo te zijn. We wandelen langs de rand van Markelo en staan ineens aan het begin van de zuidelijke toegangsweg. Via een brede stoep wandelen we Markelo binnen. We gaan langs een indrukwekkende molen die De Hoop heet.

We zijn terug bij het VVV kantoor. Dit was een heerlijke afwisselende wandeling met een flinke dosis cultuur en natuur. Met recht wandeling van het jaar 2018.

♦ Dit blog kwam tot stand in samenwerking met VisitOost.

Wandelen op de Twentse Wallen

Truus Wijnen

€ 14,95