Helemaal bovenaan mijn bucketlist staat het lopen van kust naar kust, dwars door de Pyreneeën. Van de Atlantische Oceaan tot de Middellandse Zee hiken;  het lijkt me ge-wel-dig! Er zijn vier routes om uit te kiezen. De  Haute Randonnée Pyrené (HRP), de GR10 en de GR11. En dan is er nog de Sentier Permont, een laag gelegen route aan de Franse kant. Maar die haalt het niet bij de andere drie routes. Ik neem ze alle drie met je door. Welke zou jij kiezen?

De GR10

De Grande Randonnée 10 (lange afstand wandelpad 10) wordt afgekort met GR10. Het is de route langs de Franse kant van de Pyreneeën, die van Hendaye aan de Atlantische Oceaan tot Banyuls-sur-Mer aan de Middellandse Zee loopt. Het wandelpad is ongeveer 900 kilometer lang en onderverdeeld in 50 etappes. In de prachtige gids van Brian Johnson en Stuart Butler is de route van dag tot dag uitgeschreven. Gemiddeld moet er zo’n 6 uur per dag gelopen worden. Een goede wandelconditie is dus vereist; het is dalen en stijgen en de bepakking gaat op je rug. De GR10 is redelijk goed aangegeven met wit-rode markeringen en er zijn overnachtingsmogelijkheden te kust en te keur. Bevoorrading is ook niet echt een probleem.  Dat maakt de tocht (en je rugzak) wat lichter. Altijd handig met de toch forse stijgingspercentages.

De route is het best te belopen van juni tot oktober. Daarvoor en daarna kan de sneeuw overlast geven in het middenstuk. Ook zijn veel overnachtingsmogelijkheden pas vanaf juni open.

De GR11

De Grande Recorrida 11, de GR11, is de route die loopt aan de Spaanse kant van de Pyreneeën, van Cap Higuer in Baskenland to Cap de Creus aan de Middellandse zee. De GR11 is ongeveer 850 kilometer lang en is verdeeld in 45 secties. Elke sectie eindigt bij een hut of kampeerplek.  Het is allemaal wat minder goed geregeld als aan de Franse kant. De markeringen zijn er vaak wel, maar soms ook niet en de Spaanse wandelkaarten zijn minder goed dan de Franse. Cicerone heeft een wandelgids van de GR11.

De route is rustiger dan de GR10. In het westen zijn de routes qua natuur vergelijkbaar maar in het middenstuk van de Pyreneeën is de Spaanse kant veel droger en heeft minder begroeiing. In de zomer moet je er daarom rekening mee houden dat de temperatuur flink kan oplopen aan de minder begroeide Spaanse kant van de Pyreneeën. De route loopt grote gedeelten door onbewoond gebied, daarom is het nodig om steeds voor meerdere dagen water en voedsel mee te nemen. Ook kampeerspullen en kookgerei zijn onontbeerlijk.

 

Huttentocht Spaanse Pyreneeën – In kleine groep

Huttentocht Spaanse Pyreneeën Ben je klaar voor een nieuw wandelavontuur? Tijdens deze huttentocht in de Spaanse Pyreneeën leer je de zuidelijke uitlopers kennen. Onder begeleiding van wandelaar en berggids Femke ga je in een groep van maximaal 10 gelijkgestemden het avontuur aan. Wandel door natuurpark Cadí-Moixeró, bekend om de verticale wanden, diepe kloven en open weides.

Bekijk de Huttentocht Spaanse Pyreneeën

De Haute Randonnée Pyrené (HRP)

De HRP is van een andere orde dan de GR10 of de GR11. De route volgt de hoofdkam van de Pyreneeën, afwisselend in Spanje en Frankrijk en komt daardoor nauwelijks in bewoond gebied. Het is absoluut moeilijker te belopen gebied en stelt hoge eisen aan de ervaring en conditie. Bergervaring is echt vereist. De route beslaat ongeveer 800 kilometer en is in de gids van Tom Martens verdeeld in 45 etappes. Gemiddeld wordt er dan 7 uur gewandeld per dag, pauzes niet meegerekend.  Er zijn vrij veel hutten op de route maar minder bevoorradingsmogelijkheden. Je hebt kampeerspullen, kookgerei en steeds voor meerdere dagen voedsel mee nodig. Water moet je langs de route zelf vinden en zuiveren.

De HRP is aangegeven met allerlei soorten markeringen en soms helemaal geen markeringen. Daardoor is de route meer een idee dan een vastgelegde trail. Je kunt je eigen keuzes maken. Het betekent ook dat je een geoefend kaartlezer moet zijn en moet kunnen omgaan met kompas en GPS. Het is mogelijk om de hele moeilijke stukken in de route te mijden en dan omwegen te nemen. Grappig genoeg noemen ze deze manier van de route lopen  ‘The Dutch way’, de Nederlandse manier.

De beste maanden om de route te lopen zijn juli en augustus. Dan is de meeste sneeuw verdwenen en het weer is goed van temperatuur. In september kan het al weer behoorlijk vriezen op deze hoogte.

flavicon wandelvrouw

Kiezen

Ik vind het moeilijk kiezen. De HRP is natuurlijk geweldig avontuurlijk en spreekt me absoluut het meeste aan. Maar om het behapbaar te maken qua bevoorrading en planning zou ik dan een combinatie maken met de GR10. Af en toe een uitstapje naar de GR11 zou ik helemaal leuk vinden als dat mogelijk is. Al met al een hele uitdaging. #zinin. Nu nog tijd vinden.