Hoe? Wat? Waar? Wandelen over het South West Coast Path

Steile kliffen, schattige havenstadjes, mediterrane stranden, zee en wind, klimmen en dalen, verse vis en ’s avonds een pint in het café. Het South West Coast Path is een echte must voor wandelaars. Deze wandelroute doorkruist twee Werelderfgoederen, vijf gebieden met het predicaat ‘Area of Outstanding Natural Beauty’ en een nationaal park. Het is een van de meest afwisselende kustlandschappen op aarde met een uitstekend gemarkeerd wandelpad. Ik vond het een geweldige belevenis,  ook al deed ik maar een stukje van de totale route.

Ik liep samen met blogster Ivonne van Myfootprints.nl een aantal etappes in het gebied van de Jurassic Coast, die grofweg van Exmouth (Devon) tot Purbeck (Dorset) loopt. De Jurassic Coast bestaat grotendeels uit steile kliffen. Het wordt zo genoemd omdat er nog allerlei fossielen te vinden zijn. Het hoogste punt is de Golden Cap, die 191 m boven het water uittorent en vanaf een flinke afstand al zichtbaar is. Wil je weten hoe wij dit stuk van het kustpad beleefd hebben, kun je dat hier lezen: Een lang weekend wandelen op het South West Coast Path langs de Jurassic Coast

Het South West Coast Path (SWCP) is een 1014 kilometer lange National Trail die begint bij de hoge kliffen in Somerset, door de graafschappen Devon en Cornwall loopt en eindigt bij de zandstranden in Dorset. Je kunt met dit pad alle kanten op. Het leent zich uitstekend om vanaf een bepaald punt meerdere etappes te lopen zoals wij gedaan hebben, of je kunt ook gewoon een relaxte wandeling maken naar een mooi uitzichtpunt. De ultieme uitdaging is natuurlijk om het pad in zijn geheel te lopen, de hele snelle lopers doen daar zo’n 30 dagen over, de ‘gewone’ wandelaar 7 tot 8 weken.  Het is ook heel goed op te knippen in meerdere meerdaagse wandelvakanties. Maar hoe je het ook wilt beleven, het zal een onvergetelijke belevenis zijn.

Het SWCP is het langste wandelpad van Groot-Brittannië. Het volgt de totale kust van Zuidwest Engeland. Het is een eeuwenoude wandelroute, die vroeger gebruikt werd door kustwachters die langs de kust patrouilleerden, op zoek naar smokkelaars. Ook werd de route gebruikt door vissers die vanaf land de toestand van de zee in de gaten hielden en op zoek waren naar scholen vis.

De route wordt onderhouden door de South West Coast Path Association. Zij houden het kustpad veilig, goed bewegwijzerd en toegankelijk.

Het SWCP is een hele uitdaging voor lange afstandswandelaars. Het is met zijn 1014 km niet alleen het langste aaneengesloten pad van Engeland, er moet ook behoorlijk geklommen en gedaald worden; in totaal zo’n 35.000 meter omhoog en omlaag. Dat vraagt om een uitstekende conditie.

Feitelijk kun je natuurlijk niet verdwalen. Houd gewoon de zee aan je rechterhand. Je kunt de route overigens in beide richtingen lopen. Aanbevolen wordt om de route tegen de klok in te lopen. Je zou dan minder last hebben van tegenwind.

De route is uitstekend gemarkeerd. Het nationale symbool voor langeafstandspaden ‘de eikel’ vind je overal terug. Verder zijn er ook vele andere soorten lokale wegwijzers. Wij hebben niet 1 x getwijfeld of we wel of niet op het goede pad liepen.

De SWCP Association heeft ooit een Nederlandse gids uitgegeven waarin de route opgeknipt is in 52 wandelingen. Van elke wandeling is beschreven hoe lang de afstand is, hoeveel er geklommen en gedaald moet worden, wat de moeilijkheidsgraad is en hoe lang je er over doet. De gids staat verder vol met wetenswaardigheden langs de route, alternatieve routes, getijden en openbaar vervoer. Ook de overnachtingsmogelijkheden staan er goed in beschreven. Het ontbreekt in de gids aan overzichtskaartjes. Dat is jammer. Per deel van de route kun je een wandelkaart aanschaffen.

De Nederlandse gids is helaas niet meer te bestellen. De exemplaren die ik zelf had, heb ik weggegeven. Daar heb ik nu natuurlijk spijt van. Er zijn niet zo veel Nederlandse gidsen in omloop. Misschien kun je nog een tweedehands exemplaar vinden via wandelgroepen op Facebook of via marktplaats.

Één van de betere Engelstalige gidsen is van Cicerone: Walking The South West Coast Path, geschreven door Paddy Dillon. Hij heeft het kustpad in 45 etappes onderverdeeld, waardoor je het in 4 weken zou kunnen lopen. Alle etappes zijn beschreven en voorzien van overzichtskaartjes, hoogteprofielen, foto’s en praktische informatie. Daarnaast vind je een aantal alternatieve trajecten en een overzichtstabel met de deelafstanden en voorzieningen (eten, drinken, boodschappen, pinnen, accommodatie). Er zijn geen contactgegevens van de slaapplaatsen opgenomen. Je kunt het aanschaffen via de website van Paddy Dillon. Op de website van Cicerone kun je de wandeletappes apart aanschaffen en GSP tracks downloaden.

Het boek is ook te koop bij Bol.com. Daar vind je ook de drie bijbehorende wandelkaarten die samen het totale pad coveren.

De beste tijd om het SWCP te wandelen loopt van het voorjaar tot het najaar. De winterperiode is minder comfortabel. In de maanden juli en augustus is het vakantietijd. Het is dan erg druk langs de kust en het zal dan ook minder gemakkelijk zijn om onderdak te vinden. Regel dat ruim van tevoren.

Wij waren er in maart en hadden heerlijk weer. Je moet ook een beetje geluk hebben. Er wordt gezegd dat je bij de weersvoorspelling niet moet afgaan op wat er gemeld wordt over regenval. Vaak is het zo dat de wolken die van zee komen hun regen pas loslaten als ze boven land komen. Dan zijn ze de kust al voorbij. Daar is het dan ook vaak droger dan in de rest van Engeland. Let wel goed op de windvoorspellingen. Op sommige stukken kan de sterke wind gevaarlijk zijn, zeker als je over open landtongen of bruggen loopt.

Wij vonden het prachtig om er in de lente te zijn. De gele brem stond vol in bloei, we zagen velden vol met koolzaad en overal ontsproot het frisse groen.

Er zijn natuurlijk vele manieren om op het SWCP te geraken. Het is maar net waar je moet zijn en of je al dan niet een auto bij je wilt hebben. Als  je wilt vliegen is het begin van het kustpad prima te bereiken vanaf Bristol Airport. Andere mogelijkheden zijn vliegen op Exeter of Cornwall Airport Newquay. Vanaf het vliegveld kun je een auto huren of verder reizen met trein of bus.

Een andere uitstekende optie is om met de boot naar Engeland te gaan. Dan kun je je eigen auto meenemen. Lekker makkelijk! De overtocht van Duinkerken naar Dover duurt maximaal 2 uur. Vaar wanneer jij wilt, je hebt keuze uit 54 (!) overtochten per dag.

Neem je niet je eigen auto mee, kun je gemakkelijk verder per trein of bus.

Vanaf meerdere stations in Nederland reis je gemakkelijk via Brussel door de tunnel met de trein naar Londen. Dit is via de NS goed geregeld. Beide uiteinden van het Pad kunnen vanaf London eenvoudig worden bereikt, per trein of bus:

Om het Minehead einde/beginpunt van het kustpad te bereiken neem je de trein naar Taunton (ongeveer 2 uur vanaf London) en van daar de bus, of bus en stoomtrein, naar Minehead (ongeveer 1 ¼ uur).

Het Poole Harbour einde/beginpunt van het Pad is eenvoudig te bereiken per trein naar Bournemouth (ongeveer 1 ¾ uur vanaf London), en vandaar per bus naar South Haven Point, via de Sandbanks Veerpont (ongeveer een uur).  Barnstaple, Newquay, Hayle, St Ives, Penzance, Falmouth, Par, Looe, Plymouth, Paignton, Dawlish, Exmouth, Weymouth en Swanage zijn andere plaatsen aan het Pad met een railverbinding.

Treintijden en prijzen kun je vinden op ‘Great Western Railway’. In Engeland zijn treinkaartjes doorgaans voordeliger als je ze van tevoren boekt, en als je buiten de spits reist.

Bezoek www.travelinesw.com voor informatie over bussen naar Zuidwest Engeland. 

Als je het hele pad in 1 keer loopt heb je onderweg niet zo heel veel vervoer nodig. Behalve dan dat je zo af en toe met een boot de riviermond overgezet moet worden. Het wordt aanbevolen om vooraf contact op te nemen met de veerdienst om zeker te weten dat hij gaat en wanneer. De Nederlandstalige wandelgids geeft de namen en telefoonnummers van de veerdiensten.

Loop je dagtochten vanuit 1 bepaald punt dan is het handig om een auto bij je te hebben. Ze rijden links in Engeland, dat is even opletten. Parkeerplaatsen zijn ruim beschikbaar in alle kustplaatsen. In de meer afgelegen locaties langs het Coast Path vind je wat informelere parkeerplaatsen, vaak eigendom van plaatselijke landeigenaren of gemeentes. Sommige zijn  gratis, maar doorgaans zijn er kosten aan verbonden (Pay & Display, ticket kiosken, of een ‘honesty box’).

Wil je reizen met de bus, zoek dit dan wel goed van tevoren uit. Niet op alle plekken zijn de busverbindingen goed geregeld. Buiten het zomerseizoen om rijden er ook minder bussen. Op de website www.travelinesw.com vind je info over busdiensten.

Wil je dat je bagage vervoerd wordt naar je volgende slaapadres, dan zijn er organisaties die dit voor je doen. Kijk op de site officiële Engelstalige site van het SWCP op de pagina over bagagevervoer.

In Engeland hebben ze de B&B’s zo ongeveer uitgevonden. Er zijn er velen langs de route. Maar je kunt natuurlijk ook kiezen voor een guesthouse, een inn (herberg) of een hotel of hostel. Het is nog een hele puzzel om je overnachtingsplekken goed te plannen en te reserveren. Dat laatste is best belangrijk. Vooral tijdens de lange vrije weekenden van de Bank Holidays zijn veel accommodaties al maanden vooraf volgeboekt. (Als een feestdag op een zaterdag of een zondag valt wordt de vrije dag doorgeschoven naar de maandag, waardoor een lang vrij weekend ontstaat. Let hier goed op dan kom je niet voor verrassingen te staan. Op een public holiday of bank holiday rijdt het openbaar vervoer als op een zondag, dus vaak niet. Hemelvaartsdag en tweede pinksterdag zijn overigens geen vrije dagen.)

Een gemakkelijke tool om overnachtingsplekken te vinden langs het South West Coast Path is onderstaande zoeker van booking.com. Vul je eindbestemming van die dag in, de datum van aankomst en kijk wat er nog beschikbaar is aan accommodaties. 

De officiële site van het SWCP heeft ook een tool waarmee je accommodaties langs de route kunt vinden en boeken en ook op de Nederlandse website vind je per wandelgebied een overzicht van accommodaties.

Kamperen langs het pad kan natuurlijk ook, er zijn voldoende campings. Wildkamperen is officieel verboden, maar …. ik hoor regelmatig dat het wel gebeurt. Zet je tentje zo laat mogelijk neer en zorg dat je ’s ochtends weer vroeg op pad bent. “Leave no trace.” Hou je niet van het stiekeme, dan kan je natuurlijk altijd vragen of je bij een boer op het land mag staan.

Het kan natuurlijk ook zijn dat je totaal ontzorgt wilt worden, je niet bezig wilt houden met overnachtingsadressen, de reis of bagagevervoer. Er zijn genoeg reisorganisaties die dit graag van je overnemen. Kijk eens voor ideeën voor een 3-, 5-, of 7-daagse wandelvakantie: www.southwestcoastpath.org.uk/nl

Er zijn ook Nederlandse reisorganisaties die geweldige reizen organiseren naar het South West Coast Path. Kijk bijvoorbeeld eens naar de reis South West Coast Path & Scilly Walks van SNP Natuurreizen, een ultieme 8-daagse wandelvakantie langs de ruige kliffenkust van het uiterste zuidwesten van Cornwall, met een verblijf op de paradijselijke Scilly Isles als toetje.

Het South West Coast Path was in één klap beroemd door het boek Het Zoutpad van Raynor Winn. Het boek gaat over een echtpaar die binnen een paar dagen alles kwijt raakt: hun huis, geld, gezondheid en daarmee ook hun toekomst. Impulsief besluiten ze om  het South West Coast Path te gaan lopen, weg van alles en iedereen.

Het wordt een bijzondere reis met twee rugzakken en een kleine tent over het duizend kilometer lange pad. Het resulteert in een boek dat je in één keer uit wilt lezen.

Jaren later schrijft Raynor Winn een tweede boek. In De Wilde Stilte kan je lezen hoe het verder is gegaan met Rynor en haar man die terminaal ziek is. 

Aanvullende tips:

• Niet overal langs het pad is horeca. Informeer je goed. Laat je niet verrassen en neem altijd voldoende eten en drinken mee.
• Langs de kunst is het mobiele bereik niet altijd aanwezig. Laat weten waar je wandelt bij de accommodatie waar je verblijft. Zij kunnen dan alarm slaan als je niet arriveert.
• Groot-Brittannië heeft hetzelfde voltage als Nederland (220-240 V) maar de stekkers zijn verschillend. Je hebt een reisstekker nodig om je elektrische apparaten te kunnen opladen.
• In Engeland rijdt men links. Dat is nog best lastig. Niet alleen omdat je voor je gevoel aan de verkeerde kant rijdt maar je moet ook met je andere hand schakelen. Dat laatste kun je voorkomen door bij de verhuur om een automaat te vragen. Doe dit wel tijdig. De voorraad is beperkt
• Wil je dagwandelingen maken langs het South West Coast Path, dan is een geweldige optie om een Landal Vakantiepark langs de kust te boeken. In dit artikel zijn alle Landal parken in Engeland en Schotland met hun bijzonderheden op een rijtje gezet.

Meer lezen over het South West Coast Path? Kijk dan bij de volgende blogs:

• Een lang weekend wandelen op het South West Coast Path langs de Jurassic Coast
• Golden Cap; een topwandeling op het South West Coast Path
• Wandelen over de undercliffs langs de Jurassic Coast