Vakantie op Sicilië, neem je wandelschoenen maar mee (2)

Een weekje vakantie, was het idee. Een beetje genieten van de zon (hopen dat ie schijnt in oktober), een nieuwe omgeving om te ontdekken, een andere cultuur en lekker eten en drinken. We gingen naar Sicilië. Leuk! Niet te veel regelen van tevoren. Go with the flow en daar kijken waar we zin in hebben. Blijkt achteraf dat we én geluierd, maar toch zeker ook behoorlijk wat gewandeld hebben, want dat kan er.  Heerlijk was het.

Na onze ervaringen op Etna willen we nu echte lava zien. We besluiten naar Stromboli te gaan. Stromboli is een van de zeven Eolische eilanden die aan de noordkust van Sicilië liggen. Stromboli is een actieve vulkaan die elke 20 minuten metershoge lava uitspuit. We moeten kiezen: gaan we met de lijndienst naar Stromboli om daar te overnachten en in de avond de vulkaan te beklimmen, zodat we de uitbarstingen bij nacht kunnen zien, of kiezen we de makkelijke en minder tijd kostende manier en gaan we mee op een boottrip die ons ’s avonds rond het eiland vaart zodat we de erupties vanaf de boot kunnen zien. Ons wordt dan een spectaculair zicht op een lavastroom beloofd die alleen vanaf de boot te zien is. We kiezen voor het laatste.

De boten vertrekken vanuit de stad Milazzo.  We maken ’s avonds een flinke stadswandeling door de stad, maar echt boeiend kan ik het allemaal niet vinden. Zelfs een leuk restaurantje vinden kostte wat moeite. Hoog boven de stad zien we stadsmuren die de resten van de oude stad herbergen. Daar moeten we dan later maar eens kijken.

Eerst gaan we met ons boottripje naar Stromboli. De boot doet eerst het eiland Panarea aan en vaart dan door naar Stromboli waar we aan land gaan om vervolgens, als het donker is geworden om het eiland heen varen. Het hoogtepunt!

Hoewel het oktober is zit de boot helemaal propvol. Dat hadden we echt niet verwacht. We varen met een lekker tempo naar Panarea toe. Wolken pakken zich boven ons samen en het begint te regen. Regen! Hoezo regen? Dat was toch helemaal niet voorspeld. De regenjas, die altijd als klein pakketje in mijn rugzak zit gaat aan en we komen op Panarea aan. Daar horen we dat we drie uur op het eiland blijven voor de boot weer vertrekt. We besluiten om de wandeling naar de opgravingen van een prehistorische nederzetting op Capo Milanezzese te maken. Maar eerst lopen we even het dorp rond. Wat is het hier prachtig. We horen dat het eiland steeds meer een vakantieplek voor de internationale Jetset is geworden.  Nou, je zal hier maar zo’n vakantiehuis hebben. Top.

De lucht klaart weer op en we lopen naar de opgraving. Een heerlijke afwisselende wandeling. Het oude dorp blijkt gebouwd te zijn op een hoge rots in het water. Indrukwekkend. Je vraagt je af…… wat ze daar moesten. Onhandig toch.

Daarna door naar Stromboli. Dat ziet er uit als hoe kinderen een vulkaan tekenen. Een hoge berg met aan de top een rookpluim. Ik vind het spannend en verheug me erop om de uitbarstingen en lavastroom te zien. Maar eerst gaan we het eiland rondwandelen. We lopen over gitzwart strand. Ik heb mijn witte gympen aan omdat ik niet bedacht had dat we vandaag veel zouden wandelen. Fout. Op Panarea hebben we toch zo’n 10 km gewandeld en nu halen we de 7 km zeker. Wandelschoenen aan was prettiger geweest. Het is zo indrukwekkend, zo’n stadje met de dreigende vulkaan erboven, hier moet je wel op ontdekkingstocht.

En dan is het eindelijk tijd om in de boot te stappen en de erupties te zien. Het wordt rap donker. We varen om de vuurtorenrots Strombollicchio heen en krijgen dan vol zicht op Stromboli. Om de 20 minuten spuwt deze berg vuur. Helaas is de top gehuld in een wolkendeken en zie ik vaag wat rode gloed. De boot vaart in 20 minuten om het eiland heen en wacht op de volgende eruptie. Die is nog vager. Klaar! De schipper zet de motoren op volle kracht en we varen in een klein uurtje terug naar de kust van Sicilië.

Zo teleurstellend. Geen metershoge vuurexplosies en waar was die lavastroom eigenlijk? Ik voel me behoorlijk bekocht op dit punt. Van de wandelingen over de eilanden heb ik genoten. Op de boot heb ik onwijs gelachen met een Australisch Kroatische, dus mijn dag is evengoed geslaagd, maar ik kwam eigenlijk voor de lava.

Had ik vooraf geweten dat we ook nu geen lava zouden zien, dan had ik er absoluut voor gekozen om de Stromboli te beklimmen. We hadden dan een nacht moeten overblijven op het eiland. De trekkings zijn ter plaatse eenvoudig te regelen. Meerdere organisaties bieden de wandelingen die ongeveer 6,5  uur duren aan (4 uur omhoog, een half uur verblijven en twee omlaag). Afhankelijk van het seizoen begin je eind van de middag te lopen zodat je de erupties in het donker kunt zien.

De volgende dag bezoeken we dan toch de oude stad binnen de stadsmuren. We betalen weer een forse toegangsprijs aan twee mannen die daar waarschijnlijk de hele dag samen zitten om kaartjes te verkopen aan een handjevol toeristen. Binnen de muren vinden we verspreid een Spaans kasteel met een gevangenis, een barokke domkerk en het klooster San Francisco.  Leuk om even doorheen te lopen, maar niet geweldig. Misschien is nog wel het leukste de kunstexpositie in de kerk. Leuk is niet helemaal het goede woord. Vervreemdend is beter.

De kunstexpositie in de kerk.

Room with a view.

Dan op weg naar Cefalù, een stadje aan de noordkust van Sicilië, ten oosten van de hoofdstad Palermo. We droppen onze spullen bij de B&B  Cortile Umberto I(super trouwens, middenin het centrum) en verkennen het stadje te voet. We liggen nog even heerlijk op het strand, flaneren over de boulevard en gaan weer heerlijk uit eten.

Helaas kunnen we niet nog een nacht blijven in Cefalù. Onze B&B is volgeboekt (dat krijg je met lastminute beslissingen) en we besluiten door te reizen naar Syracuse. Maar niet voordat we La Rocca beklommen hebben. Deze gigantische rots van kalkstenen torent boven het stadje uit. Deze plaats was al in de prehistorie bewoond en daar zullen we allerlei resten van terugvinden, onder anderen de tempel van Diana.

Onze vakantie op Sicilië loopt al weer een beetje op zijn einde. Daarom kiezen we nu voor een boetiekhotel even buiten Syracuse. Tijd voor een zwembad, een ligstoel en een boek. Dat komt helemaal goed. Na een lekker luierdagje stappen we toch in de auto om Syracuse te bezoeken. Het E-book Sicilië complete rondreis wordt er weer bij gepakt en we maken een heerlijke stadwandeling door deze mooie statige oude stad. Op het imposante Domplein is een manifestatie bezig. Ik grap tegen Hans: “Kijk daar staat Frans Timmermans op het podium.” Een hele dikke man die verbazingwekkend veel op onze Europarlementariër lijkt, staat in rap Italiaans vragen te beantwoorden vanuit het publiek. Als we dichterbij komen en ons verbazen over de gelijkenis verschijnt zijn naam in beeld op het grote scherm achter hem: Frans Timmermans. Het is hem toch!

Ik heb genoeg gewandeld in het mooie Syracuse. We zoeken een restaurant en ik eet de lekkerste pizza, ever.

Het is de laatste dag. Vanavond vliegen we weer naar huis. Om half elf verlaten we ons hotel. In de Rother wandelgids hebben we in deze buurt een hele interessante wandeling gevonden. De route loopt langs het riviertje Ciane. Bijzonder is dat het natuurgebied vol staat met kogelvormig riet, dat ooit geschonken is door de oude Egyptenaren en nergens anders in Europa groeit. Ook nu vinden we het weer lastig om het beginpunt van de wandeling te vinden.

Het papyrus is prachtig, maar wel veel. Het groeit overal en laat zich niet sturen. Daardoor verdwijnen er paden (die wel in de wandelgids staan) en komt er een hilarisch moment als we het ‘uitzichtpunt met zicht over grote waterpartijen die omzoomd worden door hele kolonies papyrusstruiken’ bereiken.

‘Uitzichtpunt met zicht over grotere waterpartijen die omzoomd worden door hele kolonies papyrusstruiken.’

Na deze wandeling is het tijd om naar het vliegveld te gaan.

We hebben een heerlijke vakantieweek gehad. Hoewel we vooraf helemaal niet bedacht hadden dat we veel zouden gaan wandelen hebben we, denk ik, de honderd kilometer wel aangetikt. Het is heerlijk om de Siciliaanse stadjes wandelend te verkennen en de natuurgebieden zijn indrukwekkend mooi. Wij hebben over het algemeen eenvoudige vlakke wandelingen gedaan, maar als je wilt kun je je helemaal uitleven met zware en lange wandelingen met flinke hoogteverschillen. Wij wandelden met de Rother wandelgids Sicilië door natuurgebieden en gebruikten het E-book Sicilië complete rondreis voor de stadswandelingen. Ik heb niet het idee dat ze op Sicilië goed zijn met uitgezette en gemarkeerde wandelingen. Ik heb alleen de rood-witte markering van een langeafstand pad gezien, verder niets.

Dit blog bevat affiliate links.