Camino de la Costa; ik geniet

Dag 3 van de Camino Portugues

Van Vila do Conde naar Marinha

30-11-2016

Afstand: 28.5 km
Aantal stappen: 42.078 = ongeveer 29 km
Het weer: 16 graden. In de loop van de dag meer wolken en wat meer wind. Lekker in de rug, dus nergens last van. Het is het mooiste wandelweer denkbaar.

Op de bank

Het is zes uur ’s avonds en ik lig lekker met een dekentje en wat kussens op de bank in de huiskamer van de wederom uitgestorven Albergue in Marinhas. Op zoek naar de douche kwam ik een kast vol dekens, kussens en schone handdoeken tegen. Een ware schat. Het is best fris hier, zo zonder kachel.
Ik heb overal gezocht naar de douche maar niet gevonden. Volgens de mevrouw bij het Rode Kruis gebouw (waar je je moet melden en je de sleutel krijgt) die alleen Portugees en een beetje Frans spreekt, en ik niet, bevindt de douche zich beneden. Jaja. Laten we de schuld maar geven aan Google translate. Er is hier helemaal geen douche. Geen man overboord trouwens. Er kwam heerlijk warm water uit de kraan en ik heb een handdoek uit de kast gebruikt als overmaats washandje. Heerlijk opgefrist.

Maar over vandaag
Wat een heerlijke wandeldag. Eerst even over het weer: Dat kan echt niet beter. Uitzonderlijk voor de tijd van het jaar. Vorige week was het nog koud en nat en nu is het zacht en droog. Ik probeerde een Portugese uit te leggen dat wij in Nederland dan zeggen dat je het vast verdiend hebt. Daar snapte ze niets van. “Waarmee dan?” ja, daar had ik ook niet zo snel een antwoord op.

Twee Duitse Pelgrims

Ik kwam vanochtend kort achter elkaar twee Duitse pelgrims tegen die terug naar Porto liepen. De eerste was een enthousiaste jonge man die nogal geamuseerd vertelde over zijn voeten vol blaren. Hij had nieuwe schoenen moeten kopen omdat van de oude de zool er vanaf was gevallen. “ Je weet, nieuwe schoenen, nieuwe blaren.” Lachend had hij het over de ijskoude Albergues onderweg en dat hij al dagen niet warm had gedouched. Hij gaf me tips over waar ik niet heen moest gaan (ga niet naar Valencia, loop door naar Tui) en waar ik zeker wel heen moest (kloster San Martin Pinario in Santiago de Compostela). Hij verheugde zich op de Albergue in Vila do Conde. “De beste van alle Albergues.” Wat een gezellige gast.

En toen Duitse Pelgrim nummer twee. Deze iets te zware oudere man liep te puffen in zijn gele regenjas. Het was toch allemaal wat. Hij had de hele vorige week in de kou en regen gelopen. De herbergen waren ijskoud en er was geen warm water. Het was afschuwelijk. Santiago de Compostela had hij niet gehaald. Hij liep nu terug en had om de 15 km een hotel geboekt via Booking.com. Hij ging echt niet meer in een Albergue. Ik moest er rekening mee houden dat de weg voor mij onbegaanbaar was door de regen.
Ik heb de man mijn stokken van mijn rugzak af laten halen en heb hem ‘bom caminho’ gewenst.

Maar ik dwaal af. Ondertussen is er een klusjesman gearriveerd die aan het boren is geslagen in de hele grote wc. Hij maakt een douche zegt hij. Hahahaha.

Over vandaag
De route liep kilometers over de boulevard. Na een uurtje wandelen een koffietentje opgezocht voor koffie en een tosti. Geen WiFi. Dat was voor het eerst. Overal waar ik kom is gratis WiFi. Wel heel rustig zo. Kon ik eindelijk de route van vandaag eens goed bestuderen. Duur tentje trouwens. Ik was €3.40 kwijt.

Verder over de boulevard tot de boardwalk weer begint. Ik blijf het een geweldige uitvinding vinden. Heerlijk wandelen zo tussen de duinen en over het strand.

Dat feest stopte op een parkeerplaats. De gele pijlen wezen landinwaarts. Waarom, zag ik later. De duinen waren omgebouwd tot golfbaan. -Alleen voor leden-

Routetips

Ik loop een stuk over de rijwegen ik ben ik blij met mijn knaloranje rugzak. Mij zien ze niet snel over het hoofd. Een aardige Portugees stopt met zijn auto om te vertellen dat de route lastig aangegeven is. Op enig moment wijzen de pijlen naar een Camping. ORBITUR heet het. Die weg niet in gaan! Doorlopen, dan komen er vanzelf weer nieuwe pijlen. Dit is de plek waar ik ongeveer de Duitse heren tegenkwam.
Verderop waren er inderdaad wat kleine waterhindernissen. Maar die waren met een beetje beleid goed te nemen. Ik hing wel half vast met mijn panty in de prikkers. Goed dat niemand me kon zien. Hahaha.

Ergens in het bos nog een kleine picknick gehouden. Appeltjes en mandarijnen die ik de dag tevoren kocht. Tussen Agucadoura en Fao kom je geen horeca tegen. Dus slim om iets in je rugzak te hebben. In Fao schoof ik naar binnen in Cafe Sport.  Een echte pelgrimspleisterplek aan de route, bleek later. De eigenaar kwam langs om me Bom Caminho te wensen. Hij had een stempel voor in mijn Credential en ik kreeg een steen van hem die hij en zijn vrouw beschilderd hadden. Lief!

Na Fao steek ik de rivier over. Linksaf en langs de rivier loop je naar Esposende. De pijlen sturen je het stadje door. Als je daar geen zin in hebt kun je ook gewoon de rivier blijven volgen. Je pakt de gele pijlen zo weer op.

De pijldichtheid is trouwens supergoed vanaf het moment dat de route van het stand weg gaat. Slechts 1x fout gelopen. Vanaf Esposende maakt de weg een bocht naar rechts naar Marinhas. In die bocht kun je rechtdoor een bospad op. Twee vette gele pijlen wijzen in die richting. Ik kwam op een onduidelijk duin pad. Geen pijlen meer. Fout dus. En weer terug.

Aangekomen in Marinhas moet ik een snelweg oversteken. Ik zie het Rode Kruis gebouw al. Daar moet ik mij melden om in te schrijven en voor de sleutel van de Albergue.

Slapen: ALBERGUE San Miguel, Marinhas. € donatie

 

Eten: Naam van het restaurant vergeten. Eerste restaurant als je bij de kerk linksaf gaat.
Ik bestelde een pizza bij de ober. “Een grote alsjeblieft.” “Nee,” zei hij. “Dat wil je niet. Beter een medium.” “Oké,” zei ik en ik liet merken dat ik het er eigenlijk niet mee eens was. Ik had geweldige trek.
Toen ik halverwege de pizza was kon ik echt niet meer. Wat een mega-vet ding. Ik bekende aan de ober dat het me niet lukte om hem op te eten en vroeg hem af te ruimen. (Weg met dat vette ding! )
Even later kwam de ober terug met de pizza in een doos….. LOL.

Ik heb hem uit beleefdheid meegenomen.

Wil je meteen over morgen lezen: Klik hier

Of wil je bij de eerste wandeldag vanuit Porto beginnen: Klik hier

 

Dit blog is geschreven op mijn telefoon . Spelfouten en rare opmaak kunnen gemakkelijk gebeuren . Stoor je er maar niet aan .