In april 2022 wandelden we over de Great Glen Way in Schotland. Elk jaar maak ik een bijzondere wandeltrektocht met vriendin Sally. We zijn ooit begonnen met de beklimming van de Kilimanjaro. Bewust van het feit dat we die tocht nooit meer zouden kunnen overtreffen, zochten we toch elk jaar een leuke nieuwe uitdaging. Onze laatste wandeltrektocht ging over de West Highland Way, net voordat corona nieuwe wandelplannen verziekte.
Maar nu dat voorlopig achter de rug is en we weer mogen reizen, was het niet meer dan logisch dat we kozen voor het letterlijke en figuurlijke vervolg op de West Highland Way, namelijk de Great Glen Way: starten in Fort William, waar de West Highland Way eindigt en doorlopen tot Inverness.
De Great Glen Way is een langeafstand wandelpad in Schotland van ongeveer 125 km dwars door de Schotse Hooglanden. Het volgt de Great Glen, een aardbreuk die als het ware de hooglanden in tweeën heeft gespleten. De Great Glen loopt van Fort William in het zuidwesten tot Inverness in het noordoosten. In de Great Glen liggen drie langgerekte diepe meren die met elkaar verbonden zijn door het Caledonian Canal. De route volgt grotendeels de oevers van het kanaal en de drie meren Loch Lochy, Loch Oich en Loch Ness. De Great Glen Way werd geopend in 2002 en is door NatureScot aangewezen als een van Schotland’s Great Trails.
Het plan
We gaan het net zo doen als de vorige keer. We vliegen op Glasgow, verblijven dan een nacht bij Billy en Vivian, een oom en tante van Sally, om vervolgens de trein te nemen naar Fort William om daar aan de route te beginnen.
We hebben maximaal 8 dagen om de route te lopen. Sally heeft op basis van de Trailblazer wandelgids ‘Great Glen Way’ van Jim Manthorpe een logische indeling gemaakt van wandeletappes. Maar niets staat vast. We laten het afhangen van het moment en de mogelijkheden om wild te kamperen. Want ja, het tentje gaat mee.
Vanaf het eindpunt Inverness nemen we de trein terug naar Billy en Vivian, om daar een laatste nacht door te brengen, voordat we weer naar huis gaan. Super gezellig.
Wanneer
We vertrokken op 25 april 2022. Vooraf had Sally nog even geïnformeerd of het niet toevallig vakantie was in Schotland. Toen dat niet het geval bleek te zijn, boekten we de tickets, onbewust van het feit dat het wél voorjaarsvakantie in Nederland zou zijn. Maarja, wat maakt dat nou uit. Geen Nederlandse familie gaat naar Schotland, toch?
Wij maakten ons meer zorgen over de kou. Omdat het vroeg in het seizoen was en er half april nog sneeuw viel in Schotland, pasten we onze paklijst aan en kochten nog snel extra isolatiematjes voor onder de Exped slaapmatten. Ook nam ik extra twee thermoshirts van Craft mee, één met korte mouwen één met lange mouwen. Die konden nog wel eens goed van pas komen.
De voorbereiding
Inmiddels hebben we al heel wat ervaring in het voorbereiden van lange afstand wandeltochten. Sally heeft een geweldig systeem waarmee ze geplastificeerde kaartjes maakt van de route. Die kaartjes kopieert ze van de Trailblazer wandelgids. Op elk kaartje staan bijzonderheden. Als die handig voor ons zijn, worden ze geel gearceerd. Per dag hangt ze de juiste kaartjes aan haar riem. Zo vinden we gemakkelijk de weg, slaan we geen bijzonderheden over en lopen niet het gevaar met een zeiknatte of stuk geregende gids te komen zitten.
Trainen
Om in goede conditie te komen voor de wandeltocht heeft Sally zich in het zweet gewerkt met een personal trainer. We gaan per slot van rekening met een zware rugzak lopen. Sterke spieren zijn belangrijk. Daarnaast hebben we samen heel wat kilometers afgelegd (op het laatst ook met volle rugzak) om de wandelconditie op peil te krijgen.
Droom jij er ook van om een meerdaagse wandeltocht te gaan maken, maar heb je geen idee waar je moet beginnen, welke spullen je nodig hebt en hoe je er voor kunt trainen? Schrijf je dan in voor de online cursus meerdaagse wandeltocht bij de Wandeltrainer.
Reisdag 1
25 april 2022 – Ellende op Schiphol
Ik wil niet te veel woorden besteden aan deze reisdag. We hadden even over het hoofd gezien dat het in Nederland schoolvakantie was en dat iedereen, nou ja bijna iedereen, deze week via Schiphol naar hun vakantiebestemming wilde.
We waren vroeg, kwamen in een enorme mensenmassa terecht, die niet gemanaged werd door Schiphol. We zijn minimaal 25 keer tegen de achillespezen gereden door rolstoelers die door de massa heen geduwd werden. Kwamen als bij een wonder toch in het vliegtuig terecht, waarin we uren gewacht hebben tot andere reizigers zich ook door de massa heen gevochten hadden. Uiteindelijk besloot de piloot te vertrekken zonder de 60 reizigers die wel ingecheckt waren, maar niet het vliegtuig bereikten. Hun koffers werden weer uit het ruim gehaald en we vertrokken. Wat een dag!
Bij Billy en Vivian was het enig. Heerlijk om ze weer te zien en bij te praten. We werden verwend met een heerlijke maaltijd en wijn. Niet zo veel als de vorige keer gelukkig, toen we redelijk brak aan de West Highland Way begonnen. (Lees hier dat verslag)
Wandeldag 1
Van Fort William tot ergens langs het Caledonian Canal
Ongeveer 15 km – gemakkelijke vlakke route
Voordat we bij Fort William aankwamen, hadden we eerst een 3,5 uur durende treinreis. Wat een cadeautje. Fijn zitten en naar buiten kijken. Een prachtige omgeving. Delen herkennen we van de West Highland Way. Tip: ga aan het linker raam zitten (vooruit rijdend) dan heb je de beste views.
Uit het station komend is het altijd zoeken naar de eerste routeborden. Er is even wat verwarring, maar dat wordt opgelost met de app Mapy.cz. Daar staat de Great Glen Way standaard in. Goed om alvast te vermelden dat we die app niet meer nodig hebben gehad. De route is super goed aangegeven. Nergens ook maar een misverstand gehad over de te volgen route.
Natuurlijk maken we een foto bij het officiële begin van de route en dan gaan we op weg. We zijn onder de indruk van het gewicht van onze tassen en zijn daarom ook aangenaam verrast dat de route vlak is. We wandelen Fort William uit en gaan langs het kanaal.
Neptunes Staircase
We passeren de beroemde Neptunes Staircase, een opeenvolging van 8 sluizen die een boot vanaf zeeniveau 19 meter omhoog brengt. Ik had het graag zien gebeuren, maar het sluizen duurt wel anderhalf uur en er was geen boot in de buurt.
We wandelen verder tot we volgens het kaartje bij een officiële wildkampeerplek komen. Het is een kleine plek met alleen een picknicktafel. Maar het is perfect en het ligt in de luwte. Inmiddels loopt de middag ten einde en is er een behoorlijke wind opgestoken. Koud!
Er komt een auto van het Caledonian kanaalonderhoud voorbij rijden. We gaan verder met het opzetten van de tent. Als alles gereed is, komt de auto terug en krijgen we te horen dat het verboden is om hier te staan. Even verderop is een groot veld waar de tent wel mag staan. Eigenlijk ben ik pislink, had hij dat niet even kunnen zeggen toen de tent nog niet stond (???!!!) Maar ik besluit mijn goede humeur te bewaren en we verplaatsen de tent naar het veldje.
(let op als je de Trailblazer gids gebruikt: de wildkampeerplek ligt dus na de brug en niet voor de brug zoals in de gids getekend is)
We koken een potje en kruipen daarna de tent in omdat we buiten geen beschutting hebben. Zo fijn om na zoveel tijd weer in de tent te liggen. We zijn onderweg! Morgen weer verder.
Wandeldag 2
Van ergens langs het Caledonian Canal tot de Laggan Locks
Ongeveer 21 km – gemakkelijke vlakke route
We starten de dag met koffie. Lekker! Dan alles inpakken. Uit ervaring weten we dat het de eerste dagen altijd even zoeken is om de handigste manier te vinden om alles weer netjes in de rugzak te krijgen.
We gaan onderweg, steken het kanaal over, lopen naar boven door het bos om vervolgens af te dalen naar Loch Lochy. Daar zien we meteen een idyllisch kampeerplekje aan het water. Pfff, hadden we dat maar eerder geweten. Zo mooi! Dit zou de perfecte plek zijn geweest voor de eerste overnachting.
We houden er een pauze, om vervolgens langs het meer verder te lopen. Mooie views over het meer. We vinden hier ook een waterstroom met goed water, dat we kunnen filteren om onze watervoorraad aan te vullen.
We ontdekken een tweede perfecte wildkampeerplek die niet in de gids staat aangegeven. Het is vlak na het plaatsje Clunes. In de bocht staat een groot bord dat campers hier niet mogen parkeren. Als je daar naar beneden gaat, kom je op een heel mooi plekje aan Loch Lochy, waar de tent prima kan staan.
Wij lopen door en komen op een lange weg door een kapbos, waar ook druk gewerkt wordt om bomen om te halen. Daardoor wordt het wel een beetje een desolate omgeving, met al die gekapte bomen. We blijven het bospad, dat boven Loch Lochy loopt, volgen tot we bij een sluis komen, waar Loch Lochy overgaat in het Caledonian kanaal. Hier op de zuidoever is een prachtige officiële wildkampeerplek. Dat is onze eindbestemming voor vandaag.
Het allermooiste van deze plek is dat op een paar minuten lopen, in het kanaal, de boot ‘The Eagle’ ligt. Het is een drijvende pub en restaurant. Precies wat we nodig hebben. We brengen er een hele aangename avond door.
Wandeldag 3
Van de Laggan Locks naar Fort Augustus
Ongeveer 20 km – gemakkelijke vlakke route
We wandelen langs de boot waar we gisteravond het licht uitdeden. De boot ligt in het Caledonian kanaal. Die hadden we eigenlijk al een beetje gezien, hier langs lopen had niet meer gehoeven. Maar helaas, vandaag hebben we veel lange rechte wegen langs het kanaal. Hoogtepuntje is wel het stuk over de oude spoorlijn langs Loch Oich, met een superpauze bij de Trailblazer rest site met een compost toilet. Daar kun je erg aan toe zijn.
Aan het eind van de dag worden we die lange rechte wegen langs het kanaal wel zat. In Fort Augustus gunnen we onszelf een douche, een echt bed en een maaltijd in een restaurant. We logeren een nachtje in Morag’s Lodge. We hebben een tweepersoonskamer met eigen badkamer. Lekker luxe. Het is een fijn hostel met een goede sfeer.
Eten doen we bij The Bothy. Dat valt een beetje tegen. We bestellen een vleespie, maar krijgen patat, een soort vleesragout en een stukje bladerdeeg wat zeker als deksel moet dienen. Het is best lekker, maar ik had er meer van verwacht.
Wandeldag 4
Van Fort Augustus naar Alltsigh
Ongeveer 20 km – pittige route – flink klimmen, een stuk ‘Schots’ vlak en dan stevig dalen
Eindelijk gaan we de bergen in. We nemen de Great Glen Way High Route van Fort Augustus tot Invermoriston. Het begint met een bospad dat gestadig omhoog gaat. Een mooi stuk met beekjes en watervalletjes. De lente is pas begonnen dus het groen is heerlijk fris van kleur.
Boven gekomen hebben we een geweldig uitzicht over Loch Ness. Super! We kunnen nu ook heel goed de Glen, de breuk tussen de aardkorsten, zien waarlangs we lopen.
Het is alleen maar genieten op deze high route.
De afdaling naar Invermoriston is een stevige. Wat ook opvalt is dat je ineens verkeerslawaai hoort. Het was zo heerlijk stil, daar hoog in de Highlands.
In Invermoriston brengen we een bezoek aan het Glen Rowan café, een tip die we meerdere malen kregen. En terecht! Heerlijke zelfgebakken gingercake en grote koppen latte. Leuk ook al die homemade artikelen die er te koop zijn. Helaas kunnen we geen extra gewicht in onze rugzakken gebruiken.
Omdat er in de buurt niet echt een geschikte wildkampeerplek wordt aangegeven én er regen verwacht wordt, besluiten we om door te lopen naar het Loch Ness Lochside Hostel. We boeken via booking.com, zodat we zeker weten dat we een plekje hebben.
We nemen de oude route, dat betekent dat we over een houthakkerspad lopen en niet de hoge route nemen. Na ongeveer anderhalf uur stevig doorstappen komen we aan bij het hostel. We hebben een vierpersoonskamer voor ons tweetjes, met uitzicht op Loch Ness. Wie heeft het?
Het is niet druk in het hostel. We kopen er wat spullen om een eenvoudige pasta te maken en een fles wijn. We eten gezamenlijk met de andere gasten. Gezellig! Buiten wordt een kampvuur gemaakt en we prikken marshmallows aan lange stokken en houden ze in het vuur.
Alweer een gezellige avond.
Wandeldag 5
Van Alltsigh naar een plekje in het bos
Ongeveer 23 km – pittige route. Het begint en eindigt met een hele stevige klimpartij
Het was aangekondigd dat het vandaag de hele dag zou regenen. We pakken onze spullen extra goed in, regenhoes over de rugzak, ik mijn waterdichte wandelbroek en regenjas aan, en daar gaan we. De regen valt erg mee, het is meer een constante drizzle.
We moeten flink aanpoten om op de hoge route te komen. Vijf kwartier lang gaat de weg omhoog. Maar dan heb je ook wat. Nou, eigenlijk niet. Het uitzicht wordt versperd door bomen. Verder is het wel een leuk bospad.
Dan komen we aan in Drumnadrochit. We hadden er heel wat van verwacht. We laten de camping links liggen en wandelen door tot we café Eighty2 zien. Binnen ziet het er gezellig uit. Het is er druk, geen tafeltje vrij. Terwijl we wachten op de serveerster bestuderen we de lunchkaart. Het water loopt ons in de mond. Maar we horen dat er voorlopig geen tafel vrij komt. Er zijn nog wachtenden voor ons. We mogen wel plaats nemen onder de kapstok in het halletje. Nou, dat doen we maar niet.
We lopen verder en stoppen bij een soort snackbar-achtige toeristenruimte bij Fiddler’s. We zijn nat, hebben honger en zien zo snel niets anders. Dan maar fish and chips eten. Dat hadden we beter niet kunnen doen. De ruimte is koud, de deur staat open en mag niet dicht en de fish and chips zijn zeer matig. Ken je dat, dat je spijt hebt van je bestelling? Nou, die had ik. Bah.
We gaan er snel weg. Het regent nog steeds en Drumnadrochit heeft voor ons alle glans verloren. Wat een vervelend toeristenstadje. Vlak bij het Loch Ness museum vinden we nog een saai café, maar waar het in ieder geval wel warm is. Daar komen we op temperatuur met koffie en bedenken we dat we hier niet willen blijven en zullen doorlopen naar een wildkampeerpek in het bos.
Het regent nog steeds en we balen dat we langs een hele drukke weg lopen. Er hebben zich plassen gevormd op de weg en we moeten oppassen dat we niet de volle laag krijgen van het voorbijkomend verkeer.
Gelukkig gaan we ter hoogte van het Urquhart Castle van de weg af en hebben een geweldige view op het kasteel. We gaan door weiden, klimmen over hekken en komen op een bospad dat stijgt en stijgt en stijgt.
We moeten nu bijna bij de wildkampeerplek zijn. In een lus van het pad zien we een plek. Daar is eerder vuur gemaakt en er zijn twee vlakke stukken voor tentjes. Snel zetten we onze tent op. Omdat het nog steeds een beetje regent kruipen we er meteen in. Vanavond eten we repen en gedroogd fruit en wat we nog meer kunnen vinden in onze rugzak.
Dit was de zwaarste dag tot nu toe.
Wandeldag 6
Ongeveer 11 km – kort dagje. Begint wel met een pittige klim.
Van een plekje in het bos naar Abriachan Eco-Cafe & Campsite
De eerste dag dat bij het opstaan buiten alles nat is. Maar inmiddels zijn we efficiënte inpakkers geworden en vouwen alles snel in en onder onze rugzak. We gaan op weg zonder koffie en zonder ontbijt. De weg gaat verder omhoog, en niet zo’n klein beetje ook. Dat is pas wakker worden.
Na zo’n kwartier stevig klimmen komen we een tweede campsite in het bos tegen. Deze is veel mooier dan de onze was. Met een geweldig uitzicht over Loch Ness. Deze plek heeft ook een bankje. Hier kunnen we even koffie zetten en een ontbijtje nemen.
Het regent niet meer, maar het is frisjes. We hebben een heerlijke wandeling door bos, langs en paar boerderijen, moorland en bosplantages. We komen aardig wat dagjesmensen tegen die hier wandelen. De hele dag lopen we eigenlijk alleen maar omhoog. Daarom komen we groepen tegen die met een reisorganisatie mee zijn en deze etappe van de Great Glen Way andersom lopen. Lekker gemakkelijk naar beneden.
We hebben gepland om naar Abriachan Eco-Cafe & Campsite te gaan. Daar hebben we hele goede verhalen over gehoord. We zijn blij als we de eerste borden zien. Die zien er sowieso al gezellig uit.
Als we het terrein oplopen zijn we in eerste instantie teleurgesteld. We hadden een leuk eco-cafe verwacht, eentje met een dak en muren en een kachel. Een plek waar we vanavond ook iets zouden kunnen drinken. Maar dit is een terrein met wat zelfgeknutselde tafels en stoelen. Er hangen borden dat je moet bellen aan het hek om te bestellen. Huh?
Toch maar doen. We wandelen naar het hek en bellen. Dan komt er een ontzettend leuk vrouwmens uit het zelfgeknutselde huis achter het hek om ons verder te helpen. We bestellen koffie en de (zelfbenoemde) famous lemoncake.
Even later komt haar man de bestelling brengen. Een grote pot koffie met geweldige stukken cake. We zitten gezellig te koffiedrinken met een leuke Nederlander en een autistische Duitser.
De eco-man laat ons later zien waar we op het terrein ons tentje kunnen neerzetten. We lopen achter hem aan over smalle paadjes en door de heide om bij een plek te komen waar eerder een kampvuur is geweest. Idyllisch. En ja, we mogen een vuur maken. Sterker nog; we moeten het zeker doen want het is vandaag Beltane, het Schotse feest van vuur en voortplanting.
De zon is inmiddels gaan schijnen en we spreiden onze natte tent uit om hem te laten drogen en gaan er zelf naast liggen. Wie had kunnen bedenken dat we hier in het zonnetje zouden liggen op te warmen? Later struinen we over het terrein om genoeg hout en dode heideplanten te vinden om ons vuur straks te laten branden.
We zijn helemaal gelukkig met dit plekje. Echt geweldig. Sally diept twee kleine flesjes gin op uit haar rugzak. Flesjes die ze al meesjouwt vanuit Nederland voor het juiste moment. Nou, dat is dit zeker.
We krijgen het vuur goed aan de gang en zien de lucht langzaam donker worden. Wat een topdag!
Wandeldag 7
Van Abriachan Eco-Cafe & Campsite naar Inverness
Ongeveer 21 km – Een mooie wandeldag met wat stijgen en dagen.
Vandaag de laatste wandeldag. Het heeft vannacht geregend en alles is weer nat. Het regent ook een beetje als we vertrekken, dus geen koffie en lemoncake voor ontbijt.
We hebben gehoord dat het laatste stuk naar Inverness niet zo mooi is. Daar zijn wij het niet mee eens. De gevreesde asfaltweg valt echt reuze mee en geeft mooie views. Ook gewoon leuk om weer een ander soort omgeving te zien.
Dan gaan we door een lang bospad langs een stenen muur. Hoe kan iemand dit nou saai vinden? Ik vind het prachtig. De muur is met mos bedekt en de het bos licht soms op van het heldere groen dat ontspruit aan de bomen.
We hoorden ook dat het eindeloos duurt voordat je het centrum van Inverness bereikt. Ook dat viel geweldig mee en was leuk wandelen door een parkachtige omgeving langs de rivier Ness.
Het warmte-management was moeilijk vandaag. Het was koud en het regende soms een beetje, maar door het lopen werd je toch weer warm. Stil staan was niet handig, je koelde dan meteen veel te veel af. Tegen de tijd dat we Inverness binnen liepen begon de zon hysterisch te schijnen. Ik had het toen wel heel warm in mijn waterdichte broek.
We bereikten het einde van de route en wilden natuurlijk een foto bij het eindbord van de Great Glen Way, maar die lag achter een hek. Het kasteel van Inverness wordt verbouwd en we konden er niet bij komen. We zullen het eindpunt dus nooit bereiken.
Voor de komende twee nachten hebben we een B&B geboekt. Eentje die net buiten het centrum ligt, maar goed betaalbaar is. We zijn heel tevreden over Ness City Cottage. Een mooie kamer met prima badkamer met een geweldige douche.
We krijgen de tip om te gaan eten bij de Black Isle Bar. Die tip geef ik graag door. De lekkerste pizza’s ooit. Zo lekker dat we hier twee avonden hebben gegeten. De Black Isle Bar & Rooms is een café restaurant van een bierbouwerij waar ze eco-bieren maken, maar ook de wijn smaakt er lekker. Je kunt er ook kamers boeken, maar daar kwam ik te laat achter.
We zijn er!
Ness City Cottage
Terug naar huis
We hadden nog een extra dag over in Inverness. Ik heb van vorige tripjes geleerd dat je niet te krap moet plannen omdat je anders steeds op de klok moet lopen en sneller over je grenzen heen kan gaan.
Het extra dagje konden we goed gebruiken om te shoppen, musea te bezoeken (gratis in Schotland), onze treinkaartjes voor de terugreis te regelen en cadeautjes voor het thuisfront te kopen.
Wil je meer weten over wandelen langs de Great Glen Way?
Geïnteresseerd geraakt in de Great Glen Way? Hier vind je praktische informatie:
Great Glen Way | Praktische info voor als je hem wilt lopen
- Wandelvakantie Schotland | De West Highland Way en wildkamperen
- Kies je basis hiking uitrusting voor meerdaagse tochten
Warm gelopen voor een wandelvakantie over de Great Glen Way?
SNP heeft de 9-daagse wandelvakantie Great Glen Way
Djoser heeft een 8-daagse wandelvakantie die de Western Highlands en de Great Glen Way combineert
Prachtig verslag hoor. Ik heb het aandachtig gelezen omdat ik volgend jaar juni 2023 deze tocht ook ga wandelen. Mooie foto’s en leuk dat jullie de wandeldagen apart behandelen. Alle info over het wild kamperen zijn niet van toepassing voor mij want ik ga overnachten in B&B’s. Ik boek de tocht bij de Engelse wandelorganisatie Mickledore. Die hadden de wandelvakantie over de West Highland Way prima verzorgd ! Ik ben erg benieuwd over de route en jullie verslag maakt mij nog enthousiaster. Het verslag van de West Highland Way is te lezen op mijn homepage.