Hoe leuk is wandelen in je eentje?

Hoe leuk is wandelen in je eentje? Dat is misschien wel een hele verkeerde vraag. Want ik vind wandelen in m’n eentje heerlijk. Gewoon, vanuit huis. Schoenen aantrekken, jas aan en gaan. Met niemand rekening hoeven houden, even lekker uitwaaien. Tijd voor mijzelf, om mijn gedachten de ruimte te geven of om mijn oortjes in te doen en even flink door te stappen op de muziek. Heerlijk! Ook meerdaagse wandeltochten doe ik graag alleen. Ik beleef dan alles veel intenser, sta meer open voor contacten en ontmoet daardoor heel bijzondere mensen en maak super leuke dingen mee. Het is ook zo fijn om niet alles te hoeven overleggen en compromissen te sluiten. Ik ben dan helemaal vrij.

Maar hoe komt het dan dat ik nog nooit een georganiseerde wandeltocht in mijn eentje heb gedaan? Heb ik er weerstand tegen? Nee, dat ook weer niet. Maar ergens in mij leeft de overtuiging dat je georganiseerd wandelen met vriendinnen doet. Dat is gezellig.

Dus toen ik voor de PlusWandel4daagse Alkmaar een kaart kreeg, had ik wel even een bedenkmomentje. Ga ik dit alleen doen? Want dat is eigenlijk de vraag: Hoe leuk is georganiseerd wandelen in je eentje? Er is maar één manier om erachter te komen, en dat is door het gewoon te doen.

Twee dagen voor de PlusWandel4daagse Alkmaar begon, zette ik een berichtje op Facebook:

In je eentje een georganiseerde tocht lopen. Is dat leuk? Vorig jaar liep ik met Anja de PlusWandel4daagse Alkmaar. De eerste dag was wat miezerig en waaierig, maar wat was het leuk om door het geweldige plaatsje Bergen en Bergen aan Zee te wandelen. Te leuk om het dit jaar voorbij te laten gaan. Anja loopt rond in Canada, daarom heb ik besloten om voor het eerst in mijn eentje een georganiseerde wandeltocht te lopen. Ben heel benieuwd hoe dat is. Heb jij ervaring? Tips?

Ik kreeg 31 reacties. De allereerste reactie was van iemand die schreef dat ze alleen wandelen niet leuk vond. ‘Ik heb altijd een gevoel van eenzaamheid.’ Ai, dat is naar. Maar alle andere reacties waren positief tot heel enthousiast. Veel genoemd: ‘Je eigen tempo kunnen lopen, je maakt snel contact, je loopt nooit alleen, je hebt de leukste en interessantste gesprekken met mensen die je niet kent en je krijgt meer mee van de omgeving.’

Ik besloot om het gewoon te doen en had een paar bijzondere eyeopeners. De ochtend van de eerste dag van de Pluswandel4daagse Alkmaar begon het al ’s ochtends vroeg. Ik had de wekker om half 7 staan, maar om onverklaarbare reden was ik al om 6 uur klaar wakker. Ik ging uit bed, maakte ontbijt en lunchpakket en ging op weg. Zonder op de klok te kijken, zonder me af te vragen hoe laat ik moest vertrekken om op tijd bij mijn vriendin te zijn. Daar had ik het eerste voordeel al te pakken: je kunt je eigen tijd indelen, je hoeft met niemand rekening te houden. Geen gestress om ergens op tijd te komen.

Vanuit het Sportcomplex De Meent vertrok een bonte stoet aan wandelaars. Koppels, groepjes maar ook – en waarom valt het me nu pas op – veel wandelaars die alleen lopen.  Ik raakte met een heel aantal van hen in gesprek. Alleen lopen was mijn thema vandaag. Een paar van mijn gesprekspartners bleken helemaal niet echt alleen te lopen. Ze waren met iemand gestart maar vonden het eigenlijk veel lekkerder om alleen te lopen en koppelden zichzelf dan ook los van de partner of het wandelgroepje. De hoofdreden was meestal dat  ze hun eigen tempo wilden wandelen, maar ze vonden het ook wel lekker om eens anderen te spreken. Ja, zo werkt het. Je moet weg uit je groepje om makkelijker contact te maken met anderen.

Ik was er verbaasd over hoe makkelijk het is om onderweg contact te maken. Een kleine opmerking is voldoende en je merkt snel genoeg of iemand het leuk vindt om even samen op te lopen. Loskoppelen bleek moeilijker. Als je samen oploopt in hetzelfde tempo, vergt het toch wat tact om te laten weten dat het genoeg is geweest. Tot ik ontdekte dat fotograferen een goed excuus is. Daarvoor moet je toch echt stil gaan staan.

Alle genoemde voordelen zijn waar, ontdekte ik. Wat niet genoemd werd naar aanleiding van het Facebook berichtje, is dat je in je eentje uitgebreid en ongegeneerd in je Social Media kunt duiken. Wat in gezelschap best wel asociaal is, kan alleen wel. Ik heb kunnen Twitteren, wat foto’s op Instagram gezet en zelfs mijn Facebook bijgehouden.  Koffie en tegelijkertijd appen. Lekker!

Terwijl ik zo aan het genieten was van al deze vrijheden vroeg ik me af waarom ik dit nooit eerder had gedaan en ik kwam tot een best wel schokkend inzicht. Diep in mij had ik steeds gevoeld dat alleen wandelen toch een beetje zielig of raar is. Niet op een stoere meerdaagse tocht of een alledaags rondje door de buurt. Maar wel tijdens zo’n georganiseerde tocht. Dat associeerde ik met eenzame mensen die geen keuze hadden. Wat verschrikkelijk fout van mij en een gedachte om voor nu en altijd een einde aan te maken. Het is juist heerlijk om alleen te wandelen en ik roep ook iedereen op om zich over het idee heen te zetten dat dingen in je eentje doen zielig of raar is. Trek die wandelschoenen aan en ga.

Ben je benieuwd hoe ik de eerste dag van de Pluswandel4daagse Alkmaar heb beleefd, lees dan de blog: De Wandel4daagse Alkmaar, wat is die strand- en duinenroute leuk!