Nods – Magglingen
- Afstand: 17 km
- Stijgen: 780 m | Dalen: 780 m
- Moeilijkheidsgraad: middel | Fitheidsniveau: middel
- Wandeltijd: 5 uur
Spooky of sprookjesachtig? Het is maar hoe je er naar kijkt.
ViaBerna Etappe 4
Via Mont Sujet gaat de wandelroute van vandaag over de bergkam ten zuiden van de Chasseral. Het landschap van de wandeling wordt gekenmerkt door weiden- en boslandschappen met uitgestrekte bloemenweiden en wordt omschreven als een schilderachtige wandeling.
Na een zeer matige nacht, want steekvliegjes omdat ik de ramen perse open wilde hebben vanwege de warmte, een paar stevige buien en de vraag of mijn wekker het wel zou gaan doen, hielden me bezig. Erg onrustig allemaal.
Toch stond ik aardig fris op. Niet door de wekker, want die deed het niet (maar ik heb het euvel gevonden), met slechts 3 nieuwe muggenbulten en …. tadaaaa……. een heerlijk frisse kamer, want de temperatuur buiten was werkelijk gekelderd.
Om 8 uur was ik bij het ontbijt. Lekkere koffie gedronken en de boterhammetjes in de Keep Leaf boterhamzakjes gestopt voor onderweg. Super handig die zakjes. Een aanrader. (=gratis tip)
Ik vroeg de gastvrouw om mijn waterfles en waterzak te vullen met koud water, want in dit hotel komt uit alle kranen warm water. Echt waar. Ik verzin dit niet. Om half negen stond ik buiten. Omdat de ViaBerna voor het hotel langs loopt, hoefde ik niet te zoeken en kon ik meteen onderweg.
Nog maar 15 graden
Het is vandaag een compleet andere dag dan de voorgaande. De hitte is weg, de lucht voelt fris aan en als ik tussen de bomen door loop, voel ik dat alles nog een beetje nat is. Terugkijkend op het dorp Nods, zie ik dat er mist tussen de bergen hangt.
De route loopt gestaag omhoog. Een flink vals plat, zeg maar. Het loopt gemakkelijk omdat de ondergrond vlak is en het in één ritme omhoog gaat. Het is prachtig hier. Ik loop over weiden en tussen bomen door. Hoe hoger ik kom hoe dichter de mist wordt. Ik vind het prachtig. Sprookjesachtig.
Op enig moment wordt het ook wel wat spooky. Het is weer zo’n route waarbij je van geel teken naar geel teken moet lopen. Alleen zie ik niet wat er drie meter van mij af is. Ik volg zo goed mogelijk het spoor op de grond en red het daar heel goed mee.
Bovenop Mount Sujet is het wel even slikken. Volgens mij had ik hier een geweldig uitzicht moeten hebben, maar helaas.
Weer omlaag
Vanaf Mount Sujet gaat de route naar beneden. Hoe meer ik daal, hoe meer ik zie. Ook hier weer een gemakkelijke route. Vals plat naar beneden. Pas als ik in het bos kom moet ik even opletten. Hier is het steiler en de stenen zijn nog glad van de regen van vannacht. Zoals altijd ben ik blij met mijn wandelstokken.
In het bos wordt het pad wat steiler.
Ik hoor auto’s. Voor het eerst.
Het gekke is dat ik hier op dat bospad voor het eerst in dagen tijdens het wandelen autogeluiden hoor. Geen snelweg, maar gewoon af en toe een auto. Het valt helemaal op. Het blijkt ook wel te kloppen, ik steek een weg over, waarna de route weer omhoog gaat. Eerst een stuk door weidevelden en dan ben ik toe aan de laatste beklimming van vandaag, die helemaal door het bos gaat.
De dag is voorbij gevlogen en als ik in Magglingen aankom, waar het eindpunt van vandaag ligt, zie ik dat het nog voor tweeën is. Dat heb ik snel gedaan. Het was ook te mistig en fris om lang te zitten.
Het plan
Het plan voor vandaag is dat ik nu de funiculaire naar Biel/Bienne neem en dan verder met een bus naar het hotel van vanavond en morgenavond ga. Morgenochtend kom ik dan weer op deze plek terug en wandel ik naar Biel/Bienne. Ineens bedenk ik me dat ik de wandeling van morgen ook nu er gewoon erachteraan kan doen. Dan wandel ik naar mijn hotel en heb ik morgen een hele vrije dag. Kan gemakkelijk. Ik hoef maar 3 uur en een kwartier door te wandelen. De etappe van morgen is kort.
Ik laat het idee even op me inwerken en besluit toch om het niet te doen. Ik ga morgen ook gewoon lekker wandelen.
Funiculaire Magglingen
Het wordt dus het treintje. Nu wordt het even spannend om dat te regelen. Ik heb een app van het openbaar vervoer in Zwitserland. Thuis heb ik daar mijn creditcard aan gekoppeld. Het moet nu mogelijk zijn om de route met het openbaar vervoer te plannen en meteen een kaartje te kopen. Geen idee hoe. Tot nu toe had ik steeds gesponsorde kaarten waarbij ik vrij met het openbaar vervoer kon reizen. Maar vanaf nu zal ik het toch echt zelf moeten regelen.
Wonder boven wonder lukt het me om in te loggen, een kaartje te kopen en dan zegt de app: printen? Hoezo printen? Ik sta bovenop een berg. Omdat de funiculaire vertrekt, spring ik erin en mis de halve reis omdat ik bezig ben om uit te zoeken waar ik het kaartje kan vinden als ik controle krijg. Dat lukt niet erg en ik bedenk dat dat zorg voor later is. (Later zie ik dat ik ook een mailtje krijg met het kaartje en de barcode. Simpel dus)
Bus
Ik ben weer in Biel/Bienne, daar waar ik op dag nul begon. Inmiddels ben ik erachter waarom deze stad een dubbele naam heeft. Het is de enige stad in Zwitserland waar alles in het Duits én in het Frans wordt gedaan. Alles.
Ik pak twee bussen en ik kom weer bij hetzelfde hotel aan, als waar ik ben begonnen. Een raar idee. Wat wel fijn is, is dat ik hier twee dagen blijf. Even niet inpakken.
Ik slaap vannacht in Hotel Artist
Hotel Artist is een super gestyled hotel, met een modern restaurant. Alles is nieuw en ziet er mooi uit. Ik was hier dus een aantal dagen geleden ook en toen was het 33 graden. Mijn kamer had geen airconditioning en was bloedheet. Ik deed beide ramen open en werd toen helemaal dol van het verkeerslawaai. Ik had geen keuze. Op een gegeven moment rook ik brandlucht. Ik checkte al mijn stekkers en rook aan mijn computer en telefoon (ik vertrouwde dat toch al niet met die driepolige stopcontacten), maar dat was het niet. Later ontdekte ik dat de brandlucht van het restaurantterras, onder mijn raam, afkwam. Met de ramen dicht hoor je trouwens niets van het straatlawaai. Het is goed geïsoleerd. Ik liet ze open staan en sliep met oordoppen in.
Ik vroeg nu om een kamer aan de achterzijde, maar die was niet beschikbaar. Balen. Er is trouwens geen ontbijtzaal. Op de kamer is een koffie- en theevoorziening en ’s avonds hangen ze een tas met ontbijt aan je deur.
Hotel Artist ligt buiten het centrum in een saaie wijk.
Biel/Bienne heeft vele hotels. Check de overzichtspagina op Booking.com
Tijdens mijn wandelreis over de ViaBerna probeer ik elke dag een blog te schrijven. Dit is het vierde blog, in wat hopelijk een reeks van 20 gaat worden. Super leuk als je mee blijft lezen.
Komt de ViaBerna je nog onbekend voor? Lees dan het artikel: Ken je de ViaBerna, die wandelroute dwars door het kanton Bern in Zwitserland, die ik ga doen?
⇒ 20 dagen lang loop ik de ViaBerna. Dit is mede mogelijk gemaakt door Madeinbern.com en MySwitserland.com.
Wat een bijzondere wandeling in de mist. Jammer van het uitzicht maar toch mooi.. Wanderstokkenben ik ook super blij mee. Vorig jaar in het Zwarte Woud konden we een korter pad naar beneden..!!!!! 2 Km grote keien!!!!!!!!! Wat was ik blij met mij stokken…..
Ik heb ook altijd mijn stokken bij me op dit soort wandeltochten. Toch start ik elke dag zonder stokken en stop ze weg als ze niet echt nodig zijn. Daarmee blijf ik mijn evenwicht trainen en word ik niet afhankelijk van de wandelstokken.