Twee dagen onbekommerd wandelen door het mooie Overijssel, dat wil toch iedereen wel. Ik liep samen met Hans etappe 3 en 4 van het Vechtdalpad en we hebben ontzettend genoten. Vechtdal Marketing bedacht dit programma voor ons. Ik ga het met je delen zodat je het moeiteloos kunt kopiëren of als basis kunt gebruiken voor jouw uitje naar het Vechtdal. Want waarom zelf van alles uitzoeken, als je zonder al te veel gedoe en geregel leuk op pad wilt. En leuk was het. Ik kan niet eens zeggen wat me nu het allermeest aansprak. Was het de prachtige verscheidenheid aan natuur? De veelheid aan interessante borden, weetjes, uitleg? Het wandelen langs de Vecht, de aardige mensen, het relaxte sfeertje, de gastvrijheid of het heerlijke eten en drinken? Ik ga je er alles over vertellen.

Vroeg uit bed en met de auto richting Ommen. Leuk stadje dat Ommen. We komen er doorheen op weg naar het station, dat iets buiten het centrum ligt. We rijden over een grote brug over de Vecht, de rivier die ons de komende twee dagen bezig zal houden, want het Vechtdalpad gaat over het beleven van het Vechtdal, maar ook om er meer over te weten te komen.

We parkeren de auto en wandelen 150 meter naar Hampshire Hotel & Spa – Paping voor ons eerste kopje koffie. Mmmm lekker. We checken nog even het weerbericht en zien dat er voor de komende twee dagen rond de 26 graden en geen regen voorspeld wordt. Dat is onverwacht super goed nieuws. Meteen anticiperen. We lopen terug naar de auto. De regenkleding gaat uit de rugzak in de kofferbak en het wandelrokje gaat aan. We gaan!

Om op de goede route te komen is het altijd even uitkijken. Voor het Vechtdalpad gebruik ik de app Route You. Daarop staat een kaartje met de route van Etappe 3 wat met de losse hand ingetekend, maar die wel goed bruikbaar is om terug op het spoor te komen. Gedurende de tocht zullen we de app een aantal keer nodig hebben omdat er soms een route aanduiding mist of ze een complete snelweg over de route heen bouwen, maar daarover later meer.
We zien de eerste blauw-witte pijlen die het vechtdalpad aangeven.

We wandelen meteen weg bij de bebouwing. Fijn als je binnen een paar honderd meter de hele wereld al helemaal voor jezelf hebt. Zo ruim en zo rustig is het hier. We komen een bewoonster op een fiets tegen. Ze groet ons vrolijk. Wat een lekker sfeertje hangt er hier.

Dan gaan we het bos in. Tenminste, we lopen tussen de bomen en krijgen zo af en toe een mooi doorkijkje naar open land. We stuiten op een verhalenpunt. Er staat een paal die, als je op het pedaal blijft pompen, iets vertelt over de omgeving. Dit verhaal gaat over de boeren die in de problemen komen als de Vecht wordt verlegd. Hun weidegronden liggen ineens aan de andere kant van het water. Om het op te lossen werden vee-bruggen gebouwd. Even later komen we zo’n brug tegen. Leuk als je het dan herkent en het verhaal erachter weet.

Het is trouwens opvallend hoe de wandelaar/toerist verwend wordt met informatieborden, infocentra en niet te vergeten de rustpunten. Dat zijn plekken waar je rustig kunt gaan zitten en er altijd iets te drinken aanwezig is. Soms gewoon zelfbediening, maar ook in combinatie met een horecavoorziening.

Nog leuker zijn de Anjerpunten. Dit zijn een 5-tal plekken in het Vechtdal waar je kennis kan maken met een aspect kenmerkend voor het Vechtdal. Wij kwamen aan bij het Anjerpunt (tevens rustpunt) in Beerze. Bij boerderij Zandman kunnen we een kijkje nemen in het boerenleven van het Vechtdal. We zijn onder de indruk van de open stal, waar de koeien kunnen kiezen of ze binnen of buiten willen zijn en het vrijwillige melksysteem.

Boerin Zandman verwelkomt ons en heeft een super lekkere mand met lunch voor ons gemaakt. We gaan lekker buiten zitten in de schaduw. Maar we hebben ook al gezien dat er een prachtige ruimte is in de schuur, waar je met uitzicht op de koeien kunt zitten. Ook leuk!

We vervolgen onze weg en lopen steeds meer langs het water. De echte grote Vecht zien we niet, het zijn steeds oude armen waarlangs we lopen. Vlak voor Mariënberg zien we voor het eerst een stuw met daarlangs een vissentrap. Door de bouw van vele stuwen was de palingstand in de Vecht ontzettend achteruit gegaan. Nu wordt geprobeerd met deze vissentrappen en andere vispassages de palingstand te herstellen. Naarmate we langer langs de Vecht lopen zullen we zien dat er flink gebouwd wordt om de Vecht nog aantrekkelijker te maken, voor de vissen maar ook voor de pleziervaart.

Bij de brug bij de stuw en vissentrap raken we even de weg kwijt. Er staat geen bord. De laatste aanwijzing is dat we de brug over moeten. Dat doen we en dan moeten we zelf besluiten of we links of rechts gaan. Naderhand komen we er achter dat rechtsaf de goede route is naar station Mariënberg, waar de etappe officieel eindigt. Dan kom je ook langs cafetaria Mainbarg, waar je heerlijk ijs kunt eten (geprobeerd) en natuurlijk ook andere lekkere dingen (niet geprobeerd).

Linksaf was de goede keuze geweest om meteen op de route te komen voor etappe 4. Dat is wat wij willen. We lopen vandaag al een kleine 2,5 kilometer van de volgende etappe omdat we gaan dineren en overnachten in Diffelen.

We wandelen nog een kleine 2 kilometer tot we bij Hotel Boerderij Restaurant de Gloepe aankomen. We brengen onze rugtassen snel naar onze hotelkamer en gaan buiten zitten om te genieten van de heerlijke boerderijtuin, en van het welverdiende biertje. Wat hebben we een geluk dat het zulk heerlijk weer is en dat we in de gelegenheid zijn om zo het Overijsselse land mee te maken door er al wandelend doorheen te gaan.

Wij hoeven vanavond nergens meer naar toe. Een lekkere douche en we schuiven zo aan voor een 5-gangen diner. De aspergesoep (ja, het is aspergetijd) was goddelijk. Heerlijk gegeten!
Na het diner maken we nog een kleine wandeling in de buurt. We zien de zon zakken achter de Overijsselse Vecht. Wat kun je toch heerlijk uit zijn in eigen land!

Het is alweer zo’n mooie zonnige dag. De dag begint met een heerlijk ontbijt in de sfeervolle boerderij de Gloepe. Daarna binden we de rugzak weer om, zorgen we dat we genoeg water bij ons hebben en bedanken we de mensen van de Gloepe voor de goede zorgen. We gaan op pad.

We lopen over een fietspad naast een rijweg waar eigenlijk niemand rijdt. We gaan te snel. Ons volgende stoppunt is Somerwende in Rheeze, waar we lunch zullen krijgen. Koffie graag, maar voor de lunch is het nog wat vroeg. Daarom zijn we blij verrast als we langs het natuur museum Rheeze Marke komen. Dat zou een leuk intermezzo zijn geweest ,maar helaas is het gesloten. Dan maar eerst naar het dorpje Rheeze. Echt bijzonder om zo’n mooi voorbeeld te zien van een karakteristiek en gaaf bewaard gebleven brink, waar omheen de boerderijen van het dorp zijn gegroepeerd.

Het wordt weer een warme dag. We gaan niet rondlummelen en besluiten alvast naar Somerwende te gaan. Daar worden we hartelijk ontvangen door onderneemster Wilma Somer. Zij heeft hier een rustpunt. Dus je kunt er altijd zitten en er is altijd iets te verkrijgen.
Vandaag is ze er zelf en ze verwend ons met heerlijke koffie en leuke verhalen. Ze vertelt over haar dochter die aan het trainen is om de Pacific Crest Trail te lopen. En over haar bedrijven. Ze heeft niet alleen een stoppunt maar ook een koffie- en theeproeverij, Tuk Tuk verhuur en ze verzorgt creatieve workshops. Super leuk!
De lunch is een feestje en pas twee uur later gaan we weer op weg.

De wandeling tussen Rheeze en Hardenberg heeft hele mooie stukken. Het begint ons nu wel op te vallen dat het Vechtdalpad voor het grootste deel gelijk loopt met het Pieterpad. Maar vlak voor Hardenberg scheiden de wegen zich. Het Pieterpad blijft langs de oever van de Vecht lopen terwijl het Vechtdalpad Hardenberg in gaat. Waarschijnlijk omdat we zo langs een informatiecentrum en anjerpunt komen. We gaan een stukje door de stad, en lopen daarna weer over een brug naar de andere kant van de Vecht. Tot onze verwondering gaan we de eerste de beste brug weer over de stad in. Dan lopen we langs de oever van de Vecht (leuk stuk) tot we weer een brug over gaan. Nu lopen we definitief van Hardenberg weg.

We lopen langs een drukke, kale weg. Rechts zien we een weg omzoomt met hoge groene bomen. Dat ziet er aantrekkelijk uit. Het is warm en stoffig waar we lopen. Ineens houdt het asfalt op en staat er een bord. Daarachter zien we een drukke snelweg waar volop gebouwd wordt. Er is geen kans dat we aan de overkant geraken. Wat nu?

Na wat gepuzzel met de app in de hand, besluiten we de oprit te volgen en een stuk verderop de snelweg over te steken. Dat lukt goed. Vanaf dit moment komen we een aantal Pieterpadlopers tegen die in tegengestelde richting lopen. We kunnen hen gelukkig waarschuwen en de alternatieve route wijzen.

Dan komen we (hoe toevallig) de routeman tegen. Hij controleert alle palen. We vertellen hem over de omleiding. Ja, hij wist dat ze daar aan het werk waren. “Maar er staan toch gele omleidingsborden?” Ja, daar hebben we even niet van terug. Als ze er al staan hebben we niet bedacht dat die voor ons, wandelaars, golden. Tegelijkertijd beklaagt de routeman zich erover dat het ook veel te werk is voor 1 persoon om alle routes bij te houden. Hij vindt dat het maar een zootje geworden is. “En ze kijken ook helemaal niet uit bij het maaien van de bermen, alles gaat stuk.” Dan kunnen we hem nog een leuke foto laten zien van een boom die bovenop een routepaaltje is gevallen. Hij zucht diep. Wij, daarentegen, benijden hem om z’n mooie baantje.

Als we doorlopen gaan het Pieterpad en de Vechtdalroute weer ieder een kant op. Het Vechtdalpad komt langs het kunstwerk dat het raakpunt Vecht en N34 markeert.

Op het kunstwerk staat:

Dit is de enige plek waar de rechte lijn van de provinciale weg zichtbaar raakt aan een van de vele bochten in de Overijsselse Vecht. In de geometrie is een raakpunt het punt waar een kromme lijn raakt aan een rechte lijn.
Geometrie is het meten van de aarde.

Daarna komt het Pieterpad weer samen met het vechtdalpad en wandelen we nog zo’n 3 kilometer tussen de weilanden met de drukke N34 op de achtergrond. We gaan door het plaatsje Ane, waarvan we later zullen leren dat er een helse slag heeft plaatsgevonden tussen de boeren en de bisschop.

We komen aan in Gramsbergen. Het heeft een prachtig dorps pleintje; het Meiboomplein, waar onze B&B, een museum en stadsherberg de Olde Woage aan ligt. Het museum gaat net dicht. Jammer. Die doen we morgen. Dan houden we nog net tijd over om bij de brouwerij een biertje te drinken; op het terras, aan de Vecht, een heerlijk wit biertje van de Mommeriete. TOP!

We maken kennis met Roel Westerman. Hij heeft een ontwerpstudio, een zorgbedrijf, een duurzaam houtbedrijf en de B&B waar we vannacht in verblijven. De Stadlodge de Meiboom is een bijzonder vormgegeven B&B. Het heeft twee appartementen. Ieder appartement heeft twee slaapvertrekken. Je kunt er dus met z’n vieren in één appartement verblijven.

Ik vind het heerlijk om al deze ondernemende mensen tegen te komen tijdens mijn wandeling. Mensen die trots zijn op Overijssel en de kansen pakken die het land biedt, graag vertellen en je verwelkomen in hun omgeving.

We eten vanavond in Hardenberg. Op maandag, dinsdag en vaak ook woensdag zijn de meeste gelegenheden dicht in Gramsbergen. Er is wel een snackbar open. Daar verkopen ze de ‘Catamaran’. Hans kijkt er met grote ogen naar. Het is een berg patat met daaroverheen 2 frikandellen, meerdere sauzen en uitjes.

We gaan toch maar naar Hardenberg.

Het station is niet ver van de B&B. De trein die stopt in Hardenberg gaat elk uur. Wij pakken die van vijf over zeven. Waar we de hele middag over hebben gelopen rijden we nu in 12 minuten. We dineren in Grand Café/Restaurant De Troubadour. Waar anders. Dit restaurant ligt prominent aan de Vecht. Helemaal in stijl van deze twee dagen.

Terug nemen we de trein van 22.20 uur. We drinken nog wat in Cafe The Alley in Gramsbergen en kruipen moe maar tevree in onze grote bedstee.

Het weer is wat omgeslagen. Het heeft ’s nachts flink geregend en nu miezert het wat. Na een heerlijk ontbijt besluiten we, voordat we vertrekken, eerst het Historisch Cultureel Info Centrum aan de overkant van het Meiboomplein te bezoeken. Een heerlijk kneuterig museum die verhalen vertelt over de streek. Hier is het dat we alles leren over de slag bij Ane en koffiemolens zien in alle soorten en maten. Ik vind dit leuk! Maar het moet natuurlijk niet te lang duren en onze trein, die maar eens in het uur gaat, vertrekt.

Rugzak mee en terug naar Ommen waar onze auto staat. Eigenlijk zit onze tweedaagse erop maar we kunnen het niet laten om nog even Ommen in te lopen. Dat zag er op onze heenreis zo gezellig uit. We lopen via een drukke doorgangsweg de brug over, de stad in. Na een kleine rondwandeling en voor de laatste maal een kop koffie aan de Vecht gaan we terug. Nu hebben we een betere route. Er blijkt een prachtig oud bos te liggen met een geweldig landgoed. Dat is beter.

Gelouterd komen we weer bij onze auto. Jammer dat het erop zit.

Dag 1

Vechtdalpad Etappe 3

Kaart RouteYou Etappe 3

Wandelen van Ommen naar Diffelen (Iets voorbij Mariënberg) met lunch in Beerze.

Ca 9.00 uur:
Aankomst in Ommen. Ommen heeft een treinstation. Als je met de auto komt kun je goed je auto kwijt op het parkeerterrein bij het Station. Gratis parkeren.
Koffie bij de Stationsrestauratie of bij het Hampshire Hotel & Spa Paping.

Ca 13.00 uur:
Lunch Anjerpunt Beerze bij boerderij Zandman (Het rustpunt is altijd open. Wil je hier de lunch gebruiken, bel dan tevoren even op.)

Bert en Jolanda Zandman
Marsdijk 4, Beerze
T: 0523 – 252151
www.zandmanbeerze.nl

Ca 17.00 uur:
Diner en overnachting van de Gloepe

Hotel Boerderij Restaurant “De Gloepe”
Rheezerweg 84a
7795 DA Diffelen
Tel. 0523-251231
Reserveren

Dag 2

Vechtdalpad Etappe 4

Kaart Routeyou Vechtdalpad Etappe 4

Wandelen van Diffelen naar Gramsbergen met koffie in Rheeze en lunch in Hardenberg.

Ca 9.30 uur:
’s Ochtends nog genieten van een heerlijk ontbijt bij De Gloepe en daarna de wandelschoenen weer aan en weer op pad om de rest van dit stuk Vechtdalpad te ontdekken!

Ca 10.30 uur:
Koffiepauze bij Somerwende in Rheeze. Somerwende is een rustpunt maar heeft ook een geweldige horecavoorziening met heerlijke thee en koffie. Lunchen kan hier ook heel goed.

SomerWende
Marsweg 1 7794 RK Rheeze
0523-237952 06-42504414
www.somerwende.nl

Ca 13.00 uur:

Lunch in Hardenberg met uitzicht op de Vecht bij:

Grand café / restaurant De Troubadour
Voorstraat 52
7772 AD Hardenberg
T. 0523-273838
www.troubadour-hardenberg.nl

Ca 17.00 uur:
Aankomst bij overnachtingsplek in Gramsbergen: Stadslodge de Meiboom.

Stadslodge de Meiboom
Meiboomplein 2a
7783 AT Gramsbergen
T: 0523 76 09 95

Dineren in Gramsbergen kan niet altijd. Op de maandagen, dinsdagen en vaak ook de woensdagen is behalve de snackbar alles dicht. Maar geen probleem; stap op de trein richting Hardenberg (12 minuten). Daar zijn voldoende leuke eetgelegenheden. Je kunt ook gewoon weer bij de Troubadour aanschuiven, want daar is het eten heerlijk.

Dag 3

Eerst nog even lekker genieten van het ontbijt bij De Meiboom in Gramsbergen.

Nu je er toch nog bent is het leuk om nog even het Historisch Cultureel Info Centrum Vechtdal (Anjerpunt) te bezoeken voor je weer met de trein richting Ommen gaat.

De trein gaat vijf over elk heel uur.

In Ommen en rond Ommen kun je nog een leuke dagwandeling maken. Er zijn er een heel aantal te vinden op de Wandelzoekpagina. Daarna kun je het stadje nog even in of weer met de auto of trein huiswaarts keren.

Goede terugreis!

Ik was op uitnodiging van VisitOost deze dagen in Overijssel. In overleg maakten wij dit programma. Je kunt terug lezen dat ik er erg van genoten heb, daarom draag ik dat graag uit.