“Je moet de Rode Beek wandeling doen.” Ik heb een redacteur van de eigenaarskrant van Landgoed Aerwinkel aan de telefoon. Hij wilde mij graag spreken over de serie die ik dit jaar doe langs 12 Landal vestigingen en geeft mij tot slot deze wandeltip. Hij vertelt dat hij zelf helemaal niet zo’n wandelaar is, maar dat hij deze route toch best vaak loopt. “De mooiste route van allemaal”, zegt hij. Ik hou wel van een goede tip en besluit direct om deze Rode Beek wandelroute te doen.
De routeaanwijzingen die ik krijg om bij het startpunt te komen kan ik amper bijschrijven. Als ik de telefoon heb opgehangen, zie ik aan mijn aantekeningen dat ik dat dus niet ga vinden. Gelukkig vertelde hij ook dat er een folder te koop is bij het VVV servicepunt bij de receptie van Landal Landgoed Aerwinkel, dus die haal ik eerst op. Voor 1 eurootje is hij voor mij.
Rode Beek Wandelroute
De Rode Beek Wandelroute blijkt een premium wandelroute te zijn van de Water.Wandel.Wereld in het Grenspark Maas-Swalm-Nette. Het is één van de 9 wandelroutes door het landschap van de Neder-Rijn. Ik heb er al eens eerder een gewandeld door het Leudal. Die was prachtig.
Kasteel Daelenbroeck
Uit de folder blijkt dat er twee logische startpunten zijn: één bij een parkeerplaats in Rothenbach en de andere bij Kasteel Daelenbroeck in Herkenbosch. Wij kiezen voor de laatste en parkeren onze auto op de parkeerplaats bij het kasteel, dat we eerst maar eens gaan bekijken.
Kasteel Daelenbroeck in 1311 als jacht- en woonslot gebouwd. De hoofdburcht werd in de loop der eeuwen bouwvallig, maar is in 1999 volgens tekeningen uit de 18e eeuw weer authentiek herbouwd en dient nu als hotel.
Na een rondje over het kasteelterrein lopen we de via de aanlooproute naar het Rode Beek pad. We puzzelen nog even of we naar links of naar rechts moeten afslaan en kiezen ervoor om recht te gaan. We denken daarmee de route met de klok mee te lopen, maar dat blijft even later onjuist. We wandelen tegen de klok in en komen vrijwel meteen na het fietspad bij een forse snelstromende rivier. Is dit de rode beek?
Even later komen we bij een loungebank langs het water. Er staat een infobord bij. Dit blijkt een geluksplek te zijn. De geluksplek heet: De loungebank aan de Roer. Dit is dus niet de Rode beek, maar de Roer. Op het bord staat: Wat ons hier gelukkig maakt: Hemels. Languit op de bank liggen. Luisteren naar het kraken van de bomen. Je hartslag trager voelen worden. Het eeuwige water. Helaas is de bank bezet.
In de gemeente Roerdalen hebben de bewoners 26 geluksplekken uitgekozen. ‘Werken aan geluk’ heet het project dat in 2010 gestart is. De visie erachter is dat de gemeente niemand gelukkig kan maken, maar dat ze het voor de bewoners makkelijker willen maken om er zelf aan te werken. Een van de onderdelen zijn de geluksplekken. Er staan borden bij met 3 geluktips en er wordt benoemd wat ons op deze plek gelukkig maakt.
Rode Beek
We wandelen langs fruitbomen en zien dan toch -onmiskenbaar- de rode beek. De rode kleur verraadt het al. De rode kleur komt trouwens van de ijzerhoudende grond waar het water door komt.
Effelder Waldsee
We passeren de grens met Duitsland als we langs de oever van de Effelder Waldsee lopen. We mogen niet echt bij de oever komen. Dat is beschermd natuurgebied. We kunnen slechts door de bomen heen kijken om het meer te zien.
Gitstappermolen
We gaan even van de route af om de Gitstappermolen te bezoeken. Daarmee passeren we weer de grens en staan we weer in Nederland. De watermolen stamt uit 1377 en wordt gevoed door water van de Rothenbach, de Rode beek. In 1988 is de oude watermolen opgeknapt en heeft haar oude functie teruggekregen: het malen van koren tot meel voor de ambachtelijke bakker. In het gebouw van de molen bevindt zich een winkeltje met streek- en natuurproducten en natuurlijk vers gemalen meel.
Wij kopen er een koffie-to-go en drinken die op het minimale terras bij de molen. Het is er heerlijk rustig. De Gitstappermolen is trouwens ook een geluksplek. Nr 17 om precies te zijn.
Achter de molen staan twee restaurants met grote terrassen waar het ongelofelijk druk is. Het parkeerterrein erachter staat helemaal vol. Dit blijkt een uitgelezen plek om een zondagmiddagwandeling en -brunch te doen.
Natuurreservaat De Turfkoelen
We steken de Rode Beek weer over en vervolgen onze weg door het afwisselende landschap van bos en landbouwgrond met karakteristieke houtwallen. Bijzonder is het natuurreservaat De Turfkoelen. Hier heeft zich in vroegere tijden hoogveen ontwikkeld en is door het turfsteken veranderd in een landschap met meren en drassige grond. Ook hier weer een geluksplek.
Wat ons hier gelukkig maakt? Met een sluier ochtendnevel is dit een plek vol magie. Het spel van licht en schaduw. Dansende libellen. Een mens wordt er stil van. Pluisjes in de wind.
Einde Rode Beek Route + tip
Na nog een stukje openbare weg komen we weer uit bij kasteel Daelenbroeck. Het was een heerlijke afwisselende wandeling, waarbij we genoten hebben van het mooie landschap. De eerste helft was nog meer bijzonder dan de tweede helft. Daarom de tip om de route met de klok mee te lopen, dan bewaar je het ‘best voor lest’.
De Rode Beek wandelroute, alles op een rijtje
Over het verblijf:
Ik verbleef samen met Hans bij Landal Landgoed Aerwinkel. Een perfecte uitvalsbasis voor deze en vele mooie andere wandelingen. We waren er in oktober 2023. In het kader van de serie 12 maanden, 12 provincies, 12 korte wandelvakanties vanuit 12 Landal Vakantieparken waren we in Limburg terecht gekomen in dit prettige en vooral heel rustige vakantiepark. De sneeuwwitte huisjes staan met veel privacy uit elkaar en binnen is het superknus. Wij hadden een 6-persoons bungalow met 3 slaapkamers en 2 badkamers. Perfect!
Geef een reactie