Uitgeprobeerd de Groene Wissel Baarn; Paleis, Kroondomeinen en Kastelen

De Groene Wissel Baarn kende ik nog niet. Ik loop graag Groene Wissels. Het zijn rondwandelingen tussen de 10 en 20 km lang die starten en eindigen bij hetzelfde station (trein of bus). Ik ben de laatste tijd veel aan het nadenken over duurzaam leven en duurzaam recreëren en vakantie houden. Wandelen is natuurlijk hartstikke duurzaam, maar het reizen naar de wandelingen toe is dat niet altijd. Ook ik rij en vlieg door heel Europa om te wandelen. Met de Groene Wissels, die je door heel Nederland vindt, is het heel simpel om de trein te pakken, in plaats van de auto. Dat staat me erg aan.

In de regio Utrecht vind je veel kastelen en buitenplaatsen én verschillende wandelroutes die deze kastelen aandoen. Keuze genoeg dus. Deze Groene Wissel Baarn ziet er erg aantrekkelijk uit. De avond van tevoren print ik de route uit, check ik de treintijden en pak mijn rugzak alvast in. Het is al dagen slecht weer, in de zin dat het fors regent. Ik hoop op mooier weer, maar pak voor de zekerheid toch maar een goede regenjas, regenbroek en poncho in; beter mee verlegen als om verlegen. Ik post een berichtje op Facebook dat ik de Groene Wissel Baarn ga wandelen en lees daarna met veel genoegen in de comments dat het een hele mooie route is. Top!

Fijn met de trein. Na de spits is het wat rustiger (en goedkoper met een dalurenkaart) en kan ik heerlijk een boek lezen. Dit gaat een relaxed dagje worden. Ik heb een lange overstaptijd op Amsterdam CS, dus een kopje koffie gaat er wel in.

Aangekomen in Baarn kan ik daarom meteen van start. Vlak bij het station en aan de route ligt restaurant De Generaal, voor diegene die wel graag hun wandelingen starten met een kopje koffie of thee (ik normaal gesproken ook hoor). Naast het restaurant-café zie ik het VVV-kantoor liggen. Ook handig. En voor hen die toch met de auto willen komen; De Generaal is ook een Toeristisch Overstappunt (TOP). Dat betekent dat er naast horeca en een informatiepunt ook voldoende parkeergelegenheid is.

Ik ga op weg loop eigenlijk meteen in de Baarnse bossen. Ik ontdek dat het gedeelte waarin ik loop een sterrenbos is, met als middelpunt een vijver. Mooi! Het wordt nog leuker als blijkt dat de route een slingerpad volgt onder een beukenhaag: een romantisch paadje.  Duidelijk te zien is dat dit bos ooit is aangelegd als een park. Ik verwacht dat ik dit soort brede lanen, en geometrische plattegronden vandaag meer zal aantreffen. De route gaat tenslotte door kasteeltuinen en Kroondomeinen.

Ik wandel vandaag alleen. Heerlijk om de tijd aan mijzelf te hebben en uitgebreid kunnen kijken en fotograferen, zonder op te hoeven schieten. Het is ook handig om niet afgeleid te worden, want met zo’n uitgeprinte routebeschrijving moet je toch wel opletten en kun je niet gedachteloos al babbelend maar wat voor je uit lopen. Gegarandeerd dat je dan de route kwijt raakt. Nu vind ik het al af en toe moeilijk om de routeaanwijzingen goed op te volgen.

Al snel loop ik op de brede laan met uitzicht op paleis Soestdijk. Toch indrukwekkend. Ik heb de tip gekregen om in de Orangerie van het Paleis een tussenstop te maken voor koffie met iets lekkers of een lunch. Daar zie ik erg naar uit. Leuk om op zo’n bijzondere locatie te lunchen. Ik zie op internet dat ik een ingang kan vinden aan de Amsterdamse Straatweg, waar mijn route langs loopt. Met mijn Google Maps in de hand loop ik richting orangerie, maar stuit op wat dichte hekken. En groot bord verwijst me naar een intercom. De vriendelijke man aan de andere kant vertelt mij dat de orangerie vrijdag, zaterdag en zondag geopend is. Vandaag, woensdag, is het afgehuurd door een besloten gezelschap. Helaas.

De man aan de intercom vertelt dat de Orangerie vandaag gesloten is. Jammer. 

Ik wandel weer terug naar de Amsterdamsestraatweg om de route weer op te pakken. Daar zie ik een fietser omkeren en over de drukke weg oversteken om recht op me af te rijden. “Ben jij Bregje?” We maken kennis. Annet heeft gisteren mijn Facebookberichtje gelezen en speurde al of ze me misschien zag lopen. Leuk om in het wild kennis te maken met een lezer. Ze moet lachen als ik stil ga staan om een paddenstoel te fotograferen. “Die heb ik deze week ook op de foto gezet”, en ze wijst me waar ik straks een grote vliegenzwam zal tegenkomen.

Als ik bij het Blauwe bord van de Koninklijke Marechaussee de voormalige Kroondomeinen induik, nemen we afscheid. Op dit stukje weg vind ik de mooiste paddenstoelen en maak ik me vrolijk over een fietspomp-uitleenplek.

Het Paardenbosch, waar ik nu doorheen loop is afwisselend en mooi door de bijzondere lichtval. De zon komt af en toe door. Ik ben lekker aan het fotograferen en zal vast ergens een afslag gemist hebben. Ik kom erachter als de tekst vermeldt dat ik een asfaltweg moet tegenkomen. Nou, niet echt. Mijn pad loopt dood op een zandweggetje. Maar ook nu biedt Google Maps weer uitkomst en wandel ik richting Kasteel De Hooge Vuursche. Maar niet nadat ik snel al mijn regenkleding aantrek om me te beschermen tegen een korte maar zeer hevige bui.

Indrukwekkend hoor, het zicht op kasteel de Hooge Vuursche. Ik loop het pad op en ontdoe me van mijn regenkleding. De zon schijnt alweer uitbundig over het mooie gebouw.

Wist je dat je een kamer kunt boeken in Kasteel de Hooge Vuursche. Dat is natuurlijk de ultieme uitvalsbasis voor deze paleizen en kastelen wandeling.

Op naar het volgende Kasteel. Maar voordat ik aankom bij Kasteel Groeneveld maak ik een mooie slinger door de kasteeltuinen. Op een gegeven moment zie ik de achterzijde van het kasteel al liggen, maar dan duurt het nog zeker 20 minuten voordat ik de voorkant bereik. Inmiddels heb ik behoorlijke trek gekregen. Maar dat gaat hier goed komen. De tweede tip die ik namelijk kreeg was om in het Grand Café van Kasteel Groeneveld te lunchen.

Ik verbaas me over de grote lelijke oranje borden die overal op en bij het kasteel hangen. Het is zelfs lastig om een sfeervolle foto te maken met die ontsierende borden. Ik geef het op volg snel de (oranje) bordjes die me naar het Grand Café verwijzen. Wet een leuke plek! Terwijl ik geniet van mijn broodje salade met gerookte makreel begint het buiten keihard te hagelen. Huh? Ik blijf nog even lekker binnen zitten.

En weer verder. De route maakt een mooie lus door de kasteeltuinen van kasteel Groeneveld en gaat verder door het bos en langs het spoor. Ik zie op mijn telefoon dat als ik even flink doorstap, ik de trein met dalurenkorting kan pakken. Maar dan moet ik er wel stevig de pas in zetten. Dat lukt goed tot ik er bijna ben. Ik moet het spoor oversteken met een voetgangersbruggetje, maar die is afgesloten. Pech. Hoe nu verder? Weer haal ik Google Maps tevoorschijn. Op het bord staat dat het maar een kilometer omrijden is en 27 calorieën extra kost. Het bord gaat uit van fietsers. Deze wandelaar mist nu net haar trein.

Geen nood, er gaat altijd een volgende trein. Onderweg naar huis overdenk ik nog eens deze leuke wandeldag. Een heerlijke dag in het groen, waar de kastelen- en paleis-tussenstops het extra leuk maakten.

Meer over routes in Utrecht? Kijk dan eens bij deze blogs:

• De Grechtroute; stad en groen gecombineerd
• Boergondisch wandelen bij Montfoort – Utrecht
• Twee juffers op het Jufferspad
• Stationswandeling Uitrecht Zuilen – Maarssen langs de Nieuwe Waterlinie
• Trage Tocht Baarn als perfecte werkwandeling
• Wandelroutes in Utrecht zoeken. Hier handige links

Verantwoording: Dit blog is een onderdeel van een samenwerking tussen de Outdoorbloggers en het Routebureau Utrecht. Verschillende outdoorbloggers wandelen en fietsen verschillende routes in Utrecht. Het Routebureau Utrecht heeft geen enkele invloed op wat en hoe ik bericht over hetgeen ik meemaak. Zoals je van mij gewend bent geef ik mijn ongezouten mening en schrijf ik wat er in mijn hoofd opkomt, hoe het is gebeurd en hoe ik het heb beleefd.

Dit blog bevat affiliate links. Dat betekent dat als je iets koopt of een accommodatie boekt via zo’n link, ik daar een bescheiden percentage van krijg, zonder dat het jou iets extra’s kost. Doen dus! Alvast bedankt.