Het Vredevoetpad is een Utrechtse wandelroute van 7,5 km door oer Hollands landschap met drassige weilanden, overstapjes, schapen, koeien, dijken, waterpartijen, een molen en heel veel watervogels. Het is genieten van dit onvervalste typisch Nederlands polderlandschap waar je de sporen van de veenwinning nog duidelijk kunt zien. Ik wandel het pad in de maand van de ‘ode aan het onverhard wandelen’ en ik realiseerde me, met het wandelen van deze route, dat onverhard wandelen vaak mogelijk wordt gemaakt door landeigenaren en boeren die hun land openstellen voor wandelaars. Hulde voor deze mensen! Zonder hen was ook deze wandelroute niet mogelijk geweest.

De route start bij het streekmuseum Vredegoed, de beste start die je wensen kunt, en eindigt met een stuk door de dorpskern van Tienhoven, waar je kunt afsluiten met een bezoekje aan de horeca aldaar.

Het Vredevoetpad

Het is een echte herfstdag in oktober. Hoewel de weersvoorspellingen aangaven dat het droog zou blijven en dat we zelfs af en toe wat zon konden gaan zien, was het een grijze dag. Niet getreurd, vriendin Sally en ik gingen toch samen op pad. De wandelroute was ook al uitgezocht. Van de website wandelroutes in Utrecht kwam de wandeling over het Vredevoetpad. Waar die naam vandaan komt? Geen idee. Misschien een vrije associatie op de naam van de boerderij waar het pad begint: Boerenplaats Vredegoed.

Museum Vredegoed

De routeplanner in de auto brengt ons voor een statige boerderij met de naam Vredegoed. Er staan borden in de tuin en we gokken het om het pad ernaast op te rijden. Dat is de juiste keuze, want even verder wijst een bord ons naar een parkeerterrein. We zijn verbaasd over waar we zijn terecht gekomen. Een buitenterras ligt er nu wat nattig bij, maar op een mooie dag kan je hier heerlijk zitten. Ook als het museum dicht is kan je een kopje thee of koffie maken in de buitenkeuken die erbij hoort.

Ik moet erg plassen en zie een bord richting WC. Het zou toch niet? Ja hoor, er is een keurig toilet, dat gewoon open is. Het museum is dicht. Dat wisten we. Jammer, maar helaas. Dit was de enige dag dat we samen konden wandelen. We turen door de ramen en zien een oud winkeltje. Iets verderop zijn stallen waar allerlei oude werkvoorwerpen liggen.

Het Streekmuseum Vredegoed geeft een boeiend beeld van het leven en werken rond 1900 in de dorpen Tienhoven en Oud-Maarsseveen en het veengebied eromheen. Er zijn ingerichte ruimtes als een huiskamer, kaasmakerij, smederij, kruidenierswinkeltje en keuken.  Het museum is woensdag-, zaterdag- en zondagmiddag geopend.

Het lijkt erop dat de boer nog steeds in het voorhuis van de monumentale langhuisboerderij woont. De schoenen met modder staan bij de voordeur. De boer rijdt op zijn tractor achter bij de schuren. Wij lopen over het pad naar achteren en zien twee witte pijlen: één voor het Vredevoetpad en één voor het Klompenpad Zoddenpad, dat hier ook loopt en een iets wijdere boog maakt dan het Vredevoetpad.

Het Vredevoetpad wandelen

Het Vredevoetpad is zoals gezegd 7,5 km lang en is een route van Natuurmonumenten. De juiste weg wordt aangegeven door bewegwijzering van het wandelroutenetwerk Utrecht. We zien al snel het eerste paaltje met nummers. Dit kan echt niet mis. De route is uitstekend aangegeven. We wandelen door weilanden. Altijd leuk die overstapjes.

Picknickplek

De picknickplek komt net iets te vroeg. Toch maken we maar van de gelegenheid gebruik. Dit is een bijzonder plekje, zo midden tussen de weilanden. Op het informatiepaneel lezen van alles over de archeologische waarden van dit gebied.

Er valt onderweg van alles te zien. We vermaken ons met de schapen, moeten een drassig stukje zien te overbruggen zonder natte voeten te krijgen, verbazen ons over het patroon van de sloten, zien zelfs paddenstoelen en spotten roofvogels.

Uitkijkheuvel

We komen onze eerste medewandelaars tegen. Omdat wij druk zijn met fotograferen lopen zij voor ons uit en pikken als eerste het bankje in, bovenop de uitkijkheuvel. Ik kan wel een mooie foto van hen maken. Met hun goedvinden mag ik de foto publiceren.

De uitkijkheuvel kijkt uit over de Oostelijke binnenpolder van Tienhoven. Hier is in 2018 veel werk verzet door de provincie Utrecht om het in te richten als Europese topnatuur. Dit gebied is onderdeel van het Natura 2000 gebied ‘Oostelijke Vechtplassen’.

Molen de Trouwe Wachter

De Dwarsdijk ademt het verleden uit. We lopen langs een aantal oude boerderijtjes. Aan het einde van de straat staat de historische molen de Trouwe Wachter. Wat een plaatje, deze wipmolen! De molen kreeg zijn bijnaam na de Tweede Wereldoorlog: tijdens de Duitse bezetting werden onderduikers via de stand van de wieken gewaarschuwd als er onraad was.

Nieuweweg

We hebben het niet zo door, maar de Nieuweweg loopt langs het Tienhovens Kanaal. Het pad waarop we lopen (Geen fietspad!) heeft aan twee kanten bomen die ons het uitzicht benemen. Soms is er een smalle doorkijk over aan de ene kant de Breukelveense Plas en aan de andere kant de Tienhovense Plassen. Pas bij het bankje kunnen we goed uitkijken over de plassen en zien in de verte de twee kerktorens van Tienhoven.

De Tienhovense Plassen zijn een veengebied aan de rand van de Utrechtse Heuvelrug. Hier zijn de sporen van turfwinning nog goed te zien. De lange stroken land zijn legakkers waar in de 17e eeuw het turf te drogen werd gelegd.

Tienhoven

Het laatste deel van de wandelroute gaat door het dorp Tienhoven, een dorp met die echte Nederlandse lintbebouwing. Het is een drukke weg, zonder trottoir, dat is jammer. Maar er is veel te zien. We vergapen ons aan mooie huizen die met hun achterkant grenzen aan de Tienhovense plassen. Elk huis lijkt zijn eigen bootje te hebben. We zien twee kerken die verbouwd worden tot iets anders. Een leuke plek voor een B&B (?!) Er is ook horeca in het dorp. Bij café ’t Kikkertje kan je op het terras aan de overkant van de weg oneindig uitkijken over de natte weilanden.

Einde wandelroute

Dan zijn we terug bij het museum. Het is een cadeautje dat we daar nog even naar het toilet kunnen voordat we de reis naar huis aanvaarden. We hebben heerlijk gewandeld. Hoewel het een grijze dag was, met soms wat miezer en één enkel straaltje zon, was het pad interessant genoeg voor een heerlijke uitwaai.

⇒ Dit blog kwam tot stand in samenwerking met RoutesinUtrecht.

Meer over routes in Utrecht? Kijk dan eens bij deze blogs:

• De Grechtroute; stad en groen gecombineerd
• Boergondisch wandelen bij Montfoort – Utrecht
• Groene Wissel Baarn: Paleis, Kroondomeinen en Kastelen
• Twee juffers op het Jufferspad
• Stationswandeling Uitrecht Zuilen – Maarssen langs de Nieuwe Waterlinie
• Trage Tocht Baarn als perfecte werkwandeling
• Wandelroutes in Utrecht zoeken. Hier handige links