Van die grote tennisrackets onder je voeten en gáán. Ik had het al vaker gezien en kon niet wachten het eens zelf uit te proberen. De condities in het Raurisertal waren uitmuntend. Er was zeker twee meter sneeuw gevallen en alles zag er vers en maagdelijk wit uit. Moeilijk te regelen was het ook niet. De ranger van het Nationalpark Hohe Tauern organiseert twee keer per week een sneeuwschoenwandeling. Gratis, je hoeft je alleen maar op te geven. Ik kon niet wachten.
Verzamelen voor de sneeuwschoenwandeling
De verzamelplek van de sneeuwschoenwandeling is op het parkeerterrein onder aan Kolm Saigurn bij het Bodenhaus. Daar staat ranger Ekki al klaar met een bus vol materiaal. We zijn vandaag maar met z’n drieën, en de ranger natuurlijk. Een mooi klein groepje. Ranger Ekki haalt voor iedereen sneeuwschoenen en een paar stokken tevoorschijn. Voordat we ze mogen aantrekken gaan we nog een stukje met de auto bergopwaarts.
Sneeuwschoenen
Het is niet moeilijk om de sneeuwschoen onder te binden. Ze hebben een modern aandraaisysteem. Ik kan mijn voet goed op en neer bewegen. Dat zorgt er voor dat ik straks de vervaarlijke punten bij mijn tenen goed in de sneeuw kan zetten, zodat ik niet terug glij als ik omhoog wil.
Ranger Ekki legt de techniek van het lopen uit. Het komt er op neer dat je een beetje wijdbeens moet, omdat je anders op je eigen sneeuwschoenen gaat staan, en dat je het verder maar een beetje moet uitproberen. Oké dan. Daar gaan we.
Sneeuwschoenwandelen
Het lopen met de sneeuwschoenen is inderdaad niet moeilijk, maar wél geweldig! Het sneeuwt een beetje, maar dat mag de pret niet drukken. We pakken een bestaand paadje waardoor we niet al te diep wegzakken. Als Ekki iets uitlegt over de vegetatie, stap ik naast het paadje en zak ik tot over mijn knieën weg in de sneeuw. Dat ontlokt mij de vraag hoe diep de sneeuw eigenlijk is. Daarop haalt Ekki een lawinestok uit zijn rugzak. Die stok is twee meter lang en verdwijnt helemaal in de sneeuw. WOW.
Het wandelen door de ongerepte natuur is zo mooi. We wandelen in een kerstkaart. Het is opgehouden met sneeuwen en we zien zelfs een streepje blauwe lucht. Op een gegeven moment verlaten we het paadje van onze voorgangers en maken onze eigen route. We lopen tussen de dennenbomen door met veel hoogteverschillen. Het gaat lekker. De enorme hoeveelheden sneeuw maken ons ook uitgelaten. We springen van heuveltjes af in de sneeuwmassa en rennen naar beneden.
Lawines
Met deze hoeveelheden sneeuw is het belangrijk dat je weet wat je doet. Ik vind het fijn om ranger Ekki bij ons te hebben. Hij zorgt er voor dat we wegblijven bij potentieel gevaarlijke hellingen. Hij legt uit dat elke helling met een stijgingspercentrage van meer dan 30 % een lawine kan veroorzaken. Het is zaak dat goed in de gaten te houden en niet over, of onderlangs zulke hellingen te wandelen. We leren hoe we met onze stokken kunnen uitrekeningen hoeveel procent een helling stijgt.
Na heel wat uurtjes lopen (de tijd vliegt voorbij) komen we aan bij het Naturfreundehaus. We duiken het lekkere warme restaurant in. Dit is het moment om te bekennen dat ik niet helemaal de allerhandigste broek heb aangetrokken. Hoewel ik zoveel mogelijk de sneeuw ervan af gehaald heb, smelt het laatste restje en worden mijn broekspijpen nat. Dat zal straks wel koud aanvoelen. Ik heb wel de perfecte schoenen aan. Mijn wandelschoenen van Jack Wolfskin lijken wel gemaakt voor dit soort activiteiten.
Het eerste stukje bewoonde wereld dat we weer zien is Alpengasthaus Ammerhof. In de zomer een unieke plek om op te steken. Nu is het dicht.
Enorme ijspegels hangen aan Alpengasthof Ammerhof.
Sleetje rijden
We komen aan bij het Naturfreundehaus, waar het lekker warm is en ze heerlijke goulashsoep hebben. Na de verlate lunch huren we er allemaal een sleetje en glijden we over de weg, die afgesloten is voor verkeer, naar beneden. Deze roetsjbaan is wel 5 km lang. Super!
Dan zijn we aan het einde van deze geweldige dag. De maan komt al op en het zal snel donker worden. Ik wist vooraf al dat ik dit leuk zou gaan vinden, maar dat het zó leuk was!
Wat je moet weten over sneeuwschoenwandelen:
◊ Ik verbleef in Rauris op uitnodiging van Tourismus GmbH, SalzburgerLand.
Nuttige links:
Website: www.salzburgerland.com/nl
Facebook: www.facebook.com/vakantiesalzburgerland
Lees meer winterblogs:
Het geheim van warme voeten
Zo wordt je winterwandeling een succes – 10 tips
Doorwandelen in de winter – 5 redenen waarom
Winterwandelen door de Oostvaardersplassen over het boswachterspad ’t Lange Pad
Doen in Montafon: Sneeuwschoenwandeling Silvrettasee
Inspannend maar super: Tourskiën bij de rauriser Hochalmbahnen
IJsklimmen in het Raurisertal
Leren langlaufen op een van de mooiste loipen in Montafon
Wandelen in de kou: ken je deze tips al?
Wat een heerlijke plaatjes en wat een heerlijk verhaal. Genieten ervan. Voor ons geen wintersport dit jaar. Op 2 jan. j.l. zijn we aangereden,, met gevolg zwaar gekneusd borstbeen (Gerard) en ik gebroken borstbeen. Zitten nu in de medische molen te balen, …….. maar hebben het overleefd en het gaat goed komen. Liefs,
Gerard en Frea May